Zagadnienia : Błędy Wn

t. 25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

g-fis1 w KG

!!!   miniat: 1. triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.      Tu g-fis1 na 2. ósemce, bez krzyżyków Fis1, Fis, fis1

fis-fis1 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

g-g1 w Wn1

..

Septyma w KG jest z pewnością błędna, jednak bez porównania z innymi źródłami nie jest jasne, czy pomyłka dotyczy dolnej czy górnej nuty. Dowodzi tego choćby sposób, w jaki zadiustowano to miejsce w Wn1. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawny tekst Wf, Wa i Wn2 (→Wn3).

Przed Fis1-Fis i fis-fis1 dodajemy krzyżyki ostrzegawcze.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 26

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

e w KG, Wf, Wa1 (→Wa2) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i łuku.               TGTU (główka e3 i 4 kaso)

eis w Wn1 i Wa3

główka e3;   tr= # eis3;         red = tr + # eis1 l.r.

..

W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak  podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).

W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 39-46

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

sempre piano w t. 39 w KG i Wa

!!!   miniat: t. 39, bez pedału, tylko dolna 5-linia (uzgodnić szerokość i wysokość z miniaturą wariantu 33).       Tu napis pod (EZTU)

sempre piano w t. 39 w Wf i Wn2 (→Wn3)

EZnieU (na miniaturze nad dolną pięciolinią)

sempre piano w t. 46 w Wn1

miniat:  t. 46, tylko górna 5-linia (dobrać szerokość i wysokość).    EZnieU1

..

Określenie sempre piano, umieszczone w KG i Wa pod partią l.r. w t. 39, w Wn1 przydzielono do t. 46, zapisanego poniżej. Pomyłkę poprawiono w Wn2 (→Wn3), przenosząc jednak wskazówkę pomiędzy pięciolinie. Mimo iż określenie to jest podobnie umiejscowione w Wf, można mieć wątpliwości, czy odpowiada to intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 66

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 (błąd) w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ta co w t. 46     tu w dolnym głosie tylko półnuta, ale z dwiema kropkami (na kliszy tylko te kropki)

 w Wf i Wa

Tu pusta klisza 

 w Wn2 (→Wn3)

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 95-97

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki w KG i Wa

!!!   miniat: t. 95-96 i 1. miara 97, tylko górna 5-linia, ścieśnione.        TGTU

Łuk Wf

nad całą linijką EZnieU1

Łuki Wn1

EZnieU2

Łuki w Wn2 (→Wn3)

pierwszy EZTU, drugi EZnieU

..

Spośród czterech źródłowych wersji łukowania tylko dwie pierwsze – KG i Wa oraz Wf – są prawdopodobnie autentyczne. Wersja Wn1 jest z pewnością błędna – sztycharz pomylił takty i umieścił podział łuku o takt za późno. Natomiast adiustator Wn2 (→Wn3) uznał przypuszczalnie, że łuk od przednutki i łuk frazowy, w KG stykające się ze sobą, tworzą jeden łuk, biegnący od przednutki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG