mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KG

t. 10

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

E-e w KG (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia triola, obie pięciolinie, zwężone w pionie.               Tu na końcu l.r. E-e

F-f w Wf i Wa

TGTU
..

Oktawa E-e na końcu taktu w KG (→Wn) to niemal na pewno pomyłka kopisty, który powtórzył dokładnie poprzedni takt. W przyjętej w tekście głównym wersji Wf i Wa Chopin w ramach leżącego u podstawy 2. połowy taktu akordu d-moll gładko zmienia interwał pomiędzy partiami obu rąk z oktawy na sekstę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG

t. 13

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG i Wf nie ma krzyżyków podwyższających g2-g3 na gis2-gis3. Oczywisty błąd poprawiono w Wn, poprawny tekst ma też Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

g-fis1 w KG

!!!   miniat: 1. triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.      Tu g-fis1 na 2. ósemce, bez krzyżyków Fis1, Fis, fis1

fis-fis1 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

g-g1 w Wn1
..

Septyma w KG jest z pewnością błędna, jednak bez porównania z innymi źródłami nie jest jasne, czy pomyłka dotyczy dolnej czy górnej nuty. Dowodzi tego choćby sposób, w jaki zadiustowano to miejsce w Wn1. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawny tekst Wf, Wa i Wn2 (→Wn3).

Przed Fis1-Fis i fis-fis1 dodajemy krzyżyki ostrzegawcze.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 26

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

e w KG, Wf, Wa1 (→Wa2) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i łuku.               TGTU (główka e3 i 4 kaso)

eis w Wn1 i Wa3

główka e3;   tr= # eis3;         red = tr + # eis1 l.r.
..

W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak  podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).

W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 35

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG nie ma  podwyższającego e1 na eis1. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG