Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 15-17

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

 w KG

!!!   miniat: 2. połowa t. 15, t. 16 i 1. ósemka t. 17, tylko górna 5-linia.     Tu początek jak TGTU, koniec przed 2. ósemką t. 17 (przecina piano)

 w Wf i Wa

!!!    tylko cały t. 16

 w Wn1

!!!    jak war 11, tylko początek wcześniej – od 3. ósemki

 w Wn2 (→Wn3)

!!!      początek jak Wn1, koniec jak TGTU

 proponowane przez redakcję

..

Widełki  zapisane w KG są z pewnością zbyt długie – doprowadzenie diminuenda o jedną ósemkę poza umieszczone na początku nowej frazy  jest nie do zrealizowania w uchwytny brzmieniowo sposób (por. Etiudę a nr 11, t. 16). Dlatego w tekście głównym kończymy znak jeszcze w t. 16, zgodnie z Wf, Wa i Wn2 (→Wn3). Natomiast oba potencjalnie autentyczne momenty rozpoczęcia znaku – w KG oraz w Wf i Wa – są zdaniem redakcji jednakowo uzasadnione muzycznie. Nieznaczne przesunięcie początku  w Wn to typowa dla tego wydania niedokładność – dopasowanie zakresu znaku do struktury rytmicznej (najczęściej do wiązań).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności KG