Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Tytuł i dedykacja w A

!!!   miniat: jak poprzednio, tylko bez wyszczególniania Wn1a, bo jest identyczne z Wn1. No i numerki zmienić odpowiednio na 8me 8, VIII i 20

Tytuł i dedykacja w Wn1

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w A i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 3

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

e2-c3 w A (→Wn) i Wf

!!!   miniat: od 8. do 11. ósemki, tylko górna 5-linia, bez palcowania i łuku.          TGTU (kaso e2 przy nucie)

e2-cis3 w Wa

!!!     na 9. ósemce, # i kaso

..

Autentyczność wersji z c3 jest niepodważalna – Chopin dwukrotnie ją opalcował i słyszał potem na lekcjach. Nie można tego natomiast powiedzieć o wersji z cis3 – kopista lub adiustator Wa mogli bowiem dodać , uważając niezachowanie zasady równoległego ruchu głosów za oznakę pomyłki. Nie oznacza to jednak, że tak właśnie było – odmianę tę mógł także wprowadzić po prostu Chopin.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 3

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A (→Wn) i Wf wpisany jest niepotrzebny  (ostrzegawczy?) przed des2. Brak znaku w Wa może być efektem adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 3

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es3; uzupełnienie to wprowadzono już w Wn i powtórzono w Wa3. W Wn2 (→Wn3) dodano ponadto mało uzasadniony  ostrzegawczy przed des3 (a także błędny  przed dolną nutą 10. seksty).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A, Wf i Wa1 brakuje odwołania kilku wcześniejszych podwyższeń nut w chromatycznych pochodach:

  • w A i Wf nie ma  przywracającego f2 na końcu t. 7 oraz dwóch bemoli w t. 8 – przywracającego as2 w 8. sekście i es3 w 10. sekście;
  • w Wa brakuje powyższych trzech oraz bemoli przywracających ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8.

W pozostałych wydaniach wprowadzono uzupełnienia tych oczywistych przeoczeń (niektórych lub wszystkich):

  • w Wn1 dodano  przywracający as2 w 8. sekście t. 8, a w Wn2 (→Wn3) także pozostałe pominięte znaki;
  • w Wa2 (→Wa3) dodano bemole przywracające as2 w 8. sekście, ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8, co dało tekst taki jak w Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A