Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 1

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez znaku w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: nic .       Tu pusta klisza 

Akcent w WfS

!!!     jak TGTU, ale bez nawiasu

Propozycja redakcji

..

Akcent długi wpisany jest w WfS pod pięciolinią, nie może jednak dotyczyć żadnej innej nuty niż półnuta e1. Widoczne w tym egzemplarzu linie o niejasnym znaczeniu mogą podkreślać jego łączność z tą nutą i wagę, jaką dla ekspresji tej frazy ma jej wyraziste wykonanie. W tekście głównym tę uwagę lekcyjną, być może związaną z przedłużeniem łuku, proponujemy w nawiasie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 1

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

 w KG (→Wn)

!!!   miniat: od 6. do 11. nuty.        Tu widły od fisis

 w Wf i Wa

!!!     TGTU

..

Trudno ocenić, jak powstała różnica w zasięgu widełek . Nie jest pewne, czy znak w KG (→Wn) został przepisany przez kopistę, czy dopisany przez Chopina – różni się zarówno od znaków pisanych na pewno przez Gutmanna (np. w t. 22), jak i od znaków na pewno dopisanych przez kompozytora (np. w t. 24 i 45-46). Biorąc pod uwagę, że Chopin mógł przedłużyć widełki w pozostałych rękopisach, a także możliwość mylnej interpretacji notacji KG – 6. i 7. nutę (a i gis), jako wypadające po diminuendzie, można by uważać za najcichsze – w tekście głównym podajemy wersję Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 4

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez znaku w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.      Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf

..

Obecność akcentu tylko w Wf sugeruje, że został on dodany przez Chopina w korekcie tego wydania (lub jeszcze w rękopiśmiennym podkładzie). Na długość akcentu wskazuje jego umiejscowienie na prawo od nuty. Podobnie w t. 8, gdzie zresztą znak jest nie tylko przesunięty, ale i dłuższy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 8

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez znaku w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic. Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 23

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

 w KG (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: nic.       TGTU

 w Wf

!!!     pod 3. miarą (poziomo!)

Bez znaku w Wa1 (→Wa2)

..

W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości widełki  zapisane w KG (→Wn). Znak  w Wf może być skutkiem spotykanego niejednokrotnie błędu druku polegającego na wstawieniu lustrzanego odbicia zamierzonego znaku (por. np. Etiudę c op. 10 nr 12, t. 53). Brak znaku w Wa1 (→Wa2) jest zapewne skutkiem nieuwagi, a dodanie go w Wa3 – adiustacją na podstawie Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Odwrócenie znaku