Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 24-25

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Łuki w KF (→Wn1)

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 24 i t. 25, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.        Tu EZnieU (bez łuku D-Gis)

Łuk Wf

!!!      jak TGTU, ale bez łuku D-Gis

Łuk Wa

!!!    EZnieU2 (od t. 24 do 26)

Łuki Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU = 2 łuki – krótki D-Gis i długi nad akordami

..

Różne łukowania źródłowe tych taktów nie świadczą, zdaniem redakcji, o różnych wersjach frazowania, ale potwierdzają tylko trudności, na jakie napotyka odczytywanie łuków w Chopinowskich autografach. Objęcie w Wa całego omawianego fragmentu jednym łukiem, z pianistycznego i muzycznego punktu widzenia mało przekonujące, wynika prawdopodobnie z rozmachu, z jakim zapisany został w rękopisie (autografie lub kopii Gutmanna) łuk, mający się rozpocząć nad 2. ósemką t. 25 – jeśli jego początek wypadł już nad 1. ósemką, sztycharz mógł uznać, że chodzi o połączenie z poprzedzającym łukiem D-Gis. Z kolei w KF (→Wn1) podział łuku na przejściu t. 25-26 wynika przypuszczalnie ze zbyt dosłownej interpretacji łuków przerwanych ze względu na zmianę klucza i kierunku wiązań (por. pisownię Wf, zapewne lepiej oddającą zamysł Chopina). Z tych względów za prawidłowe uważamy łuki wprowadzone w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 29-30

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W Wf i Wa1 (→Wa2) brakuje bemoli obniżających h2 na b2 w t. 29 i h1 na b1 w t. 30. W KF niedokładność występuje tylko w t. 29. Wn i Wa3 mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 47-48

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Notacja znaków chromatycznych wykazuje w źródłach znaczne niedokładności i różnice, nie powodujące wszakże trudności w odczytaniu intencji Chopina. Ze względu na użycie w niektórych źródłach przenośnika oktawowego nie jest też jasne, które znaki należy uznać za konieczne. Najpoważniejszy błąd znalazł się w Wa1, w którym w t. 47 nie ma ani jednego  obniżającego ais na a. KF (→Wn1) i Wf mają  dający a3 przed 1. szesnastką; znak ten dodano w Wa2 (→Wa3) wraz z odpowiednim  w l.r. W t. 48 w KF, Wf i Wa1  dający a1 pojawia się dopiero przed 3. szesnastką; potrzebny znak na początku taktu dodano w Wn1 i Wa2 (→Wa3), ale tylko w Wa2 (→Wa3) usunięto zbędny w tej sytuacji znak przed 3. tercją. W pełni poprawną notację ma jedynie Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 47

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Palcowanie w KF (→Wn)

!!!   miniat: 2 pierwsze grupy szesnastek t. 47, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.        Tu tr= palcowanie tylko w ostatniej grupie t. 47 (6 cyfr)

red = palcowanie tylko w 1. i ostatniej grupie t. 47 (10 cyfr)

Palcowanie Wf

!!!    tr = TGTU bez palcowania pierwszych 8 szesnastek t. 47 (11 cyfr)               red = TGTU (19 cyfr)

Palcowanie Wa

!!!    tr = red bez pierwszych 8 szesnastek;                           red = TGTU bez '3' nad gis2 w t. 47 (4. od końca)

..

Mniejsza liczba cyfr palcowania w KF (→Wn) oznacza, że Chopin uzupełnił aplikaturę w podkładach do Wf i Wa. Pominięcie w Wa jednej z cyfr zapisanych w KF wskazuje na przeoczenie sztycharza lub sporządzającego podkład do Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa

t. 58

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Brak  przywracającego dis2 to typowa niedokładność pisowni Chopinowskiej. Znak uzupełniono tylko w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF