Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tytuł i dedykacja w KF

!!!    jak war 22 poprzednich etiud, tylko 6me Etude   i numer 6 przed nutami

Tytuł i dedykacja w Wn1

!!!    ten i następne warianty ściśle wg Etiudy As ze zmianą numeru, gdzie występuje (zamiast 1re ma być 6me, a zamiast I – VI, zamiast 13 – 18)

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KF i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).
Podobnie w niemal wszystkich analogicznych miejscach – por. t. 8, 20 i 36, a także 12 i 40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: nic.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!     '5' nad ostatnią

..

Cyfrę palcowania nad ostatnią szesnastką dodał Chopin zapewne w korekcie Wf. Ta sama cyfra dodana w Wa2 (→Wa3) jest jednak przypuszczalnie adiustacją wydawcy, wprowadzoną prawdopodobnie na podstawie Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:

  • W KF (→Wn1) ostatnia tercja wpisana jest na błędnej wysokości, tak więc problem dotyczy tylko 1. tercji, przed którą nie ma żadnych znaków.
  • W Wa1 również nie ma znaków przed 1. tercją, dodano natomiast krzyżyki przed obiema nutami ostatniej tercji. Jest to niewątpliwie pomyłka, gdyż  przy dis3 ma sens tylko przed 1. tercją. W Wa2 (→Wa3) nie przeniesiono dotyczącego dis3, dodano jednak przed his2.
  • Wn2 (→Wn3) ma notację zgodną ze współczesnymi standardami, przyjętą także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF