Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 35-36

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Ćwierćnuty, akcent w KF

!!!   miniat: t. 35, tylko dolna 5-linia, bez pedału.         Tu 1. akord jednogłosowo (ćwierćnutowy), z akcentem krótkim nad (c1 w akordzie), drugi=TGTU, trzeci dwugłosowo, ale e1 tylko ćwierćnuta, bez akcentu.  

Półnuty, akcenty w Wf

jak TGTU, ale akcenty krótkie (półnuty, c1 w 1. akordzie)

Ćwierćnuty, akcenty w Wa

trzy "zwykłe" akordy ćwierćnutowe. POD pierwszym i trzecim akcenty krótkie. W pierwszym akordzie a zamiast c1.

Ćwierćnuty w Wn1

trzy zwykłe ćwierćnutowe akordy (1. z c1), bez akcentów

Ćwierćnuty, akcent w Wn2 (→Wn3)

jak war. 44, akcent nad 1. akordem

Półnuty, akcenty długie proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym podajemy notację wzorowaną na Wf jako zapewne najpóźniejszą i naj­bardziej konsekwentną – akcenty, półnuty i pedalizacja zgodnie pre­cyzują sposób wykonania. Z pozostałych źródeł wynika, że możliwość wyodrębnienia głosu tenorowego Chopin próbował zaznaczyć w różny sposób. W wersji Wa zwraca uwagę pierwotna postać 1. akordu (z a), błąd w pedalizacji i umieszczenie akcentów z niewłaściwej strony. Notacja KF jest niekonsekwentna (akcent nad fis1, osobna laseczka dla e1) i niekompletna (brak pedalizacji). W Wn uległa ona dalszemu zniekształceniu – e1 nie jest wydzielone, a w Wn1 pominięto akcent.
Zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że w tym kontekście Chopin miał raczej na myśli akcenty długie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 69-72

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

cresc. - - w KF

!!!   miniat: 3. miara t. 69 i 2 miary 70, tylko górna 5-linia.        TGTU

Bez określenia w Wf

cresc. - - w Wa

EZnieU

cresc. - - w Wn

EZnieU1

..

Określenie cresc. Chopin dopisał w KF i w podkładzie do Wa. W tekście głównym zasięg wskazówki podajemy na podstawie KF. Doprowadzenie kreseczek do  w t. 73, co zrobiono w Wn, kłóci się ze znakiem  (takie zestawienia czasem zdarzają się u Chopina, ale tylko, gdy występują co najmniej dwie niezależne linie lub plany dźwiękowe).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KF

t. 130-133

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Akcenty długie w KF

!!!   miniat: t. 130-131, obie pięciolinie.         TGTU (6 akcentów długich pośrodku

Akcent długi pr.r. w Wf

Tylko w t. 130, pod pr.r. (pierwszy z EZnieU)

Akcenty długie pr.r. w Wa i Wn1

EZnieU

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

..

Akcent długi w t. 130 musiał znajdować się w [A], natomiast pozostałe zostały przez Chopina dopisane w KF i przypuszczalnie w podkładzie do Wa. Dopisane znaki mają postać akcentów długich i tak zostały odtworzone w Wa i Wn1. W późniejszych Wn zmieniono je na zwykłe, krótkie akcenty.
Znaki w KF umieszczone są mniej więcej pośrodku między pięcioliniami i odnoszą się zapewne do obu rąk. W Wf, Wa i Wn1 umieszczono je pod pr.r., a w Wn2 (→Wn3) dodano drugi zestaw akcentów dla l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF