Zagadnienia : Poprawki A
|
t. 17-19
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Wpisane tu początkowo trzy łuki, po jednym w każdym takcie, były następnie w obu zachowanych rękopisach przedłużane przez Chopina, który w A połączył łuki pomiędzy t. 18-19, natomiast w KF – pomiędzy t. 17-18. W A sytuację dodatkowo komplikuje rozpoczynająca się w t. 18 nowa linia tekstu, przez co – jak to często bywa w Chopinowskich autografach – nie wiadomo, czy łuk w tym takcie ma kontynuować ten z t. 17, czy nie. Wynikającym stąd dwóm możliwościom odczytania odpowiadają wersje Wf i Wa, w których jednak najprawdopodobniej niedokładnie zapisany jest koniec łuku w t. 19. Z kolei w Wn niedokładnie odtworzono koniec łuku w t. 18. W tekście głównym podajemy łuki KF, poprawiane ręką Chopina i zgodne z frazowaniem odpowiadającym strukturze formalnej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||||
|
t. 30-32
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Mimo wyraźnie rozdzielonych łuków A (→KF) zarówno Wf, jak i Wn1 obejmują te trzy takty jednym łukiem. Łuk Wa jest zaś wersją pierwotną, niepoprawioną przez Chopina w podkładzie do tego wydania (przedłużanie łuku jest widoczne w A i najprawdopodobniej w KF). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||||
|
t. 62
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy wersję Wf, będącą końcowym rezultatem szeregu poprawek w A, świadczących o procesie usubtelniania artykulacji l.r. w 2. połowie taktu. Pozostałe wersje odpowiadają prawdopodobnie poszczególnym etapom tego procesu, którego punktem wyjścia była jednolita artykulacja (kliniki) w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
