Zagadnienia : Łuki tenuto

t. 17-19

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: wg wzoru;     tu EZnieU

Łuk A, możliwa interpretacja

!!!    EZnieU2

Łuki KF

!!!     TGTU

Łuki Wf

!!!     EZnieU4

Łuk Wa

!!!     EZnieU3

Łuki Wn

!!!     EZnieU5

..

Wpisane tu początkowo trzy łuki, po jednym w każdym takcie, były następnie w obu zachowanych rękopisach przedłużane przez Chopina, który w A połączył łuki pomiędzy t. 18-19, natomiast w KF – pomiędzy t. 17-18. W A sytuację dodatkowo komplikuje rozpoczynająca się w t. 18 nowa linia tekstu, przez co – jak to często bywa w Chopinowskich autografach – nie wiadomo, czy łuk w tym takcie ma kontynuować ten z t. 17, czy nie. Wynikającym stąd dwóm możliwościom odczytania odpowiadają wersje Wf i Wa, w których jednak najprawdopodobniej niedokładnie zapisany jest koniec łuku w t. 19. Z kolei w Wn niedokładnie odtworzono koniec łuku w t. 18. W tekście głównym podajemy łuki KF, poprawiane ręką Chopina i zgodne z frazowaniem odpowiadającym strukturze formalnej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto

t. 30-32

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki w A (→KF) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 30 i t. 31, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i poco ritenuto, z numerem t. 31.      TGTU

Łuk w Wf i Wn1

!!!     jeden ciągły

Łuki Wa

!!!    dwa jak TGTU, ale drugi dopiero od 3. akordu

..

Mimo wyraźnie rozdzielonych łuków A (→KF) zarówno Wf, jak i Wn1 obejmują te trzy takty jednym łukiem. Łuk Wa jest zaś wersją pierwotną, niepoprawioną przez Chopina w podkładzie do tego wydania (przedłużanie łuku jest widoczne w A i najprawdopodobniej w KF).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto

t. 30

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

..

Łuk, biegnący od półnuty c2, to wyrazisty przykład użycia przez Chopina tzw. łuków-tenuto, podkreślających konieczność wytrzymania ostatniej nuty pod łukiem. Por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 84.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Łuki tenuto

t. 50-51

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki w A (→KF)

!!!   miniat: od 4. ósemki 50 do 4. ósemki 51, tylko górna 5-linia, bez wideł.         TGTU

Łuk w Wf i Wa

!!!    nieprzerwany

Łuki Wn

!!!     jak TGTU, ale pierwszy łuk tylko do a2

..

Połączenie łuków w Wf i Wa można w świetle zapisu A uznać za usprawiedliwione, najprawdopodobniej jednak zamysł Chopina został właściwie odczytany w KF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki tenuto