Zagadnienia : Błędy Wn

t. 9

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

c1 w nie Wn1

..

Jako ostatnią ćwierćnutę Wn1 ma es1. Przyczyną tej oczywistej pomyłki mogło być nienaturalnie wysokie położenie tej nuty w KG. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 56

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Kasownik (h1) w AW, KDP, Wa2 (→Wa3), WfS i Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU (kaso h1 4. nuta,   bemol b1 8. nuta)

Bez znaku (b1) w KG, Wf i Wa1

!!!   miniat: 2. triola, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Bemol (b1) w Wn1

!!!     tylko bemol przed 4. nutą

..

Zapis tego taktu jest błędny lub niedokładny w większości źródeł. Najprawdopodobniej Chopin pisząc w [A] ten fragment po raz trzeci (po analogicznych t. 6 i 25) miał już tak silne skojarzenie nut z właściwym brzmieniem, że nie zauważył braku  przed 4. ósemką. Odwołanie tej alteracji było – jak zwykle – oczywiste, nie zostało więc oznaczone nawet wtedy, gdy kompozytor poprawiał zapis tego taktu w WfS ( brak też w AW).

Ostrzegawczy  dodany przed 4. ósemką w Wn1 jest niewątpliwie adiustacją wydawcy (zapewne błędną).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG