mUltimate Chopin

op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 33

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Notacja znaków chromatycznych w pasażu pr.r. nie jest w pełni zgodna z regułami ortografii. Chopin niepotrzebnie powtórzył przed a2 na 2. mierze taktu, zapomniał natomiast o  przed ostatnią trzydziestodwójką (c1). Pominięty znak dodano w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A

t. 34

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W Wn1 przeoczono kropki staccato nad ostatnią miarą pr.r. W późniejszych Wn brak uzupełniono. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Akcent w A (→Wf→Wn1,Wa) dotyczy niewątpliwie pr.r. W Wn2 umieszczono go nad l.r., nadając mu przy tym postać akcentu długiego, jak w sąsiednich taktach. W Wn3 (→Wn4) znak pominięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 60

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

A

tr = puste;              red = jak war. 2 z t. 12

Wf (→Wa)

!!!   miniat: jak w t. 12.      Tu jak war. 22 w t. 12 (niby TGTU, ale przedłużone tylko dwa ges1, a nie tercje)

Wn1

kropka na es i bez przedłużeń ges1 (zubożona wersja Wf)

Wn2 (→Wn3→Wn4)

jak war. 40 w t. 12 (tylko laseczki przy1,3,5 ósemce). Na kliszy laska es i dłuższe laski ósemkowe na 2. i 4. ósemce

Propozycja redakcji

TGTU
..

W tekście głównym jako partię l.r. podajemy zmodyfikowaną wersję Chopinowskiej korekty Wf (→Wa). Wersja Wn1 jest przypuszczalnie niedokładna, co w późniejszych Wn zadiustowano według t. 164.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 69

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Korygując Wf1, Chopin zmienił i doprecyzował oznaczenia artykulacji w całym fragmencie meno mosso. Główna zmiana dotyczyła włączenia pod łuk, którym kończy się każdy czterotakt, także 2. połowy przedostatniego taktu, przy jednoczesnym usunięciu kropek staccato wypadających pod przedłużanym łukiem (t. 71-72, 75-76, 79-80, 87-88, 91-92, 95-96). Ponadto Chopin skorygował także kilka innych miejsc, dążąc do bardziej konsekwentnego niż w A oznaczenia artykulacji staccato w analogicznych sytuacjach – patrz t. 70-71.

Zarówno w Wf2, jak i w Wn1 powtórzono wersję Wf1 bez żadnych zmian, choć Wn1 nie jest wolne od niedokładności. Natomiast w Wa i w późniejszych Wn uzupełniono artykulację niemal do kształtu przedstawionego w tekście głównym (nie licząc dodatkowych adiustacji, jak w 2. połowie t. 95 w Wa, oraz drobnych błędów). 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf