Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

w A (zapis dosłowny)

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.  tr="Nro 10",    red="Etude Nro 10"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w jednym rządku na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w jednym rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

9 łuków w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 2, tylko górna 5-linia, z numerem taktu.     TGTU

11 łuków w Wn i Wa

!!!     TGTU + 2 dalsze analogicznie

Bez łuków – alternatywna propozycja redakcji

!!!     Tu pusta klisza 

..

Nie jest jasne, jak należy traktować widoczne w źródłach krótkie, dwuósemkowe łuki. Nie budzą one wątpliwości w A, w którym są zgodne z akcentami nad każdą sekstą. Jednakże po usunięciu w korekcie Wf (→Wn,Wa) większości akcentów łuki te wydają się nie odpowiadać nowej akcentacji. Pozostawienie ich mogło być więc kompromisem, mającym na celu uniknięcie dodatkowej, dużej komplikacji korekty. Z drugiej strony nie można wykluczyć, że Chopin usunął akcenty nie po to, by zmienić ich układ, lecz by uniknąć przesady wynikającej z podwójnych oznaczeń. Nie mając zatem zupełnej pewności co do intencji Chopina, proponujemy wersję bez łuków jako zalecaną alternatywę dla tekstu głównego pochodzącego z A (→Wf).
W Wn i Wa do autentycznych łuków dodano jeszcze dwa w 2. połowie t. 2, co nie wpływa na wykonanie, gdyż omawiane łuki w każdym przypadku należy uważać za podane na wzór i obowiązujące w t. 1-4 (w A) lub 1-8 (wydania).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 2

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed es2. Znak dodano już w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

 w A i Wn2 (→Wn3Wn4)

!!!   miniat: 2. połowa t. 4, tylko dolna 5-linia.    Tu TGTU

Bez znaku w Wf (→Wn1,Wa)

..

Brak znaku  to niewątpliwa pomyłka sztycharza Wf (→Wn1,Wa), poprawiona w późniejszych Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 5-8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

W 2. czterotakcie Chopin mniej uważnie zanotował przygodne znaki chromatyczne. W A (→Wf) brak kasowników przed h2 w t. 5 i d3 w t. 7-8. Te oczywiste przeoczenia poprawiono w Wn i Wa (w Wa3 nie uzupełniono  w t. 7).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy A