Zagadnienia : Błąd tercjowy
|
t. 16
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Obie wersje można tu uważać za uzasadnione zarówno od strony muzycznej, jak i źródłowej. W wersji A Chopin unika potrojenia nuty prowadzącej g1. Wersję Wf (→Wn,Wa) można uważać za zaakceptowaną przez Chopina, który korygując Wf wprowadzał zmiany m.in. w tym właśnie takcie (pedalizacja). Figura akompaniamentu ma w tej wersji schemat podobny do figur w poprzednim takcie i jest identyczna z figurą użytą w t. 8. W tekście głównym przyjmujemy wersję źródła podstawowego, czyli Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy |
|||||
|
t. 36
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A, w której cała 2. połowa taktu oznaczona jest jako powtórzenie pierwszej. Wersję tę poniekąd potwierdza też analogiczna figura w podobnym melodycznie i harmonicznie t. 24. Wersja Wf (→Wn,Wa) jest brzmieniowo bez zarzutu, tak iż mogłaby być wynikiem korekty Chopina, jednak ewentualne ślady dokonywania tej poprawki są wątpliwe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 39
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Mimo że zapisana w A oktawa as2-as3 jest od strony brzmieniowej możliwa (por. Preludium fis op. 28 nr 8, t. 6 i 20), błąd Chopina wydaje się tu niemal pewny choćby ze względów pianistycznych. Wniosek ten potwierdza Chopinowska korekta dokonana w tym miejscu w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 66
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Błędna wersja Wn – z g1 – występowała początkowo także w Wf, w którym jednak w ostatniej korekcie zmieniono to g1 na b1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
