Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 30

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w KG (→Wn), Wf i Wa

..

Łukowanie A jest tu niedokładne – łuk z poprzednich taktów kończy się na ćwierćnucie w połowie taktu, mimo że następny, zaczynający się na nowej stronie (w t. 31), sugeruje kontynuację z poprzedniej strony. Zarówno kopista, jak i sztycharze zinterpretowali to łącząc oba łuki w jeden. Zdaniem redakcji, Chopinowi z pewnością chodziło o takie samo frazowanie jak w analogicznych t. 6 i 14, czyli zapomniał wpisać rozpoczęcie łuku na końcu t. 30, a nie za wcześnie skończył długi łuk z poprzednich taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 51-52

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk A (→KGWn)

Dwa łuki w Wf

Bez łuków w Wa

..

Podział łuku pr.r. pomiędzy tymi taktami to najprawdopodobniej wynik niezrozumienia pisowni A przez sztycharza Wf. T. 52 rozpoczyna w A nową linię tekstu, a początek łuku wyraźnie wskazuje na kontynuację. Jednak w t. 51 łuk jest tylko nieznacznie przeciągnięty poza kreskę taktową, co mogło zmylić sztycharza.
W Wa łuku nie ma w ogóle (zaczyna się dopiero w t. 54), co z pewnością jest pomyłką, tak jak w poprzednich taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 64-67

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (interpretacja kontekstowa→Wf)

Bez łuku w t. 65-67 w KG

Nowy łuk od t. 66 w Wa

4 łuki w Wn

..

W obu rękopisach t. 65 rozpoczyna nową linię tekstu, co spowodowało niedokładności lub błędy w zapisie łuków l.r. W A koniec łuku w t. 64 wyraźnie wskazuje na kontynuację, czego nie potwierdza początek łuku w t. 65. W KG łuk kończy się w t. 64 i nie jest kontynuowany w kolejnych taktach. Niedokładność A nie zmyliła sztycharza Wf, prawdopodobnie spowodowała jednak błąd Wa, w którym nowy łuk rozpoczyna się od nowej linii (w t. 66, bliźniaczo podobnym do rozpoczynającego nową linię w A t. 65). W Wn zadiustowano wersję KG, dodając w t. 65-67 całotaktowe łuki (prawdopodobnie uogólniając łuk wpisany w KG w t. 68).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Błędy KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 71-76

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A (→Wf,Wa)

..

W KG łuki w t. 71-76 są pisane niedokładnie, ale w zdecydowanej większości przypadków obejmują takt od pierwszej nuty do ostatniej (tylko w t. 72 łuk zaczyna się wyraźnie od 2. nuty). W Wn całotaktowe łuki występują we wszystkich taktach. W tekście głównym podajemy wyraźnie odmienne – mimo drobnych niedokładności przy przejściach na nową linię – łuki A (→Wf,Wa). Patrz też t. 77-79.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 113-115

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (→Wf,Wa)

TGTU

Łuki w KG (→Wn)

..

Zarówno w A, jak i w KG t. 114 wypada na początku nowej linii. Łuki A jednoznacznie wskazują na ciągły łuk, natomiast zapis KG jest niejednoznaczny – początek łuku w t. 114 sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu, ale łuk w t. 113 kończy się wraz z ostatnią ósemką (niedokładność tę odtworzono w Wn). Przyjmujemy, że oznacza to podział łuku. W tekście głównym trzymamy się niebudzącej wątpliwości notacji A (→Wf,Wa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn