Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "Etude"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

 A

!!!    miniat: pasek tekstowy "[Etude] Nro 3" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

Wn1   

!!!    to, co Wn (wariant 32), ale J (Liszt)

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaków w AI

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wn i Wa, prawdopodobny odczyt A

!!!    NOWE   TGTU    !!!!!!!!!!  krótki akcent nad nutą

Kropka i akcent w Wf

!!!    kropka pod, akcent nad (tak!)

Możliwa interpretacja A

!!!     akcent długi nad (dawne TGTU)

..

Oznaczenia dotyczące ćwierćnuty e1 są w źródłach niejasne. Przesunięcie w prawo akcentu w A można uważać za nieistotną niedokładność pisowni lub sugestię długości znaku. Jeszcze bardziej zagadkowa wydaje się wersja Wf, tym bardziej że najprawdopodobniej była ona korygowana – nad pięciolinią, na prawo od nuty widoczne są prawdopodobne ślady usuwania akcentu. Nie wiadomo też, dlaczego kropki staccato nie uwzględniono ani w Wn, ani w Wa.
W tekście głównym podajemy krótki akcent nad nutą, co łączy najpewniejsze elementy notacji źródeł. Alternatywnie, ze względu na kontekst melodyczny proponujemy akcent długi w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 7

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Zarówno w Wn, jak i w Wa przesunięto określenie stretto na początek 2. połowy taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 15

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wn3 przeoczono laseczki ćwierćnutowe, przedłużające nuty basowe Gis i cis. Błąd poprawiono w Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 19

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn