Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 1-2
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A (→Wf→Wa,Wn1→Wn2) przed górnymi nutami na ostatniej szesnastce każdej grupy (h1) widnieją kasowniki. Nieuzasadnione znaki usunięto w Wn3 (→Wn4). Por. t. 4 i 12 oraz 37-39. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||||||||||||
t. 4-12
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W Wn3 (→Wn4) dodano przed h1 na końcu t. 4 i h2 w t. 12, co można uznać za formalnie uzasadnione. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A (→Wf) nie ma podwyższającego f2 na fis2 na końcu taktu. To oczywiste przeoczenie (por. podobny t. 7) poprawiono w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A |