Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
t. 51-52
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A łuk – prowadzony nad nutami – kończy się nad 2. ósemką t. 51, co na pewno wynika z niemożności poprowadzenia go dalej ze względu na zapisaną na dolnej pięciolinii partię pr.r. Nie jest jednak pewne, dokąd Chopin by go doprowadził, gdyby nie trudności graficzne. Przyjmujemy, że tak jak w analogicznym t. 49, łuk miał zakończyć się na ostatniej ósemce t. 51. Doprowadzony do początku t. 52 łuk Wf (→Wn,Wa) najprawdopodobniej został dopisany przez Chopina w korekcie Wf. Nie ma przy tym większego znaczenia, czy Chopin przedłużył łuk odzwierciedlający pisownię A, czy dodał nowy łuk po stwierdzeniu jego braku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 54-55
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Odmienne akcenty Wf (→Wn,Wa) są z pewnością efektem Chopinowskiej korekty Wf. Akcenty w A należy raczej uznać za długie, jednak znaki w Wf (→Wn,Wa) wyglądają już jak zwykłe, krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 56
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 56
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zmiana wartości rytmicznej kwinty C-G jest zapewne następstwem Chopinowskiej korekty Wf (→Wn,Wa). Nie jest natomiast pewne, co Chopin korygował, mogła to być jakaś błędna wersja, np. pauza umieszczona w złym miejscu. Przy zastosowaniu oryginalnej pedalizacji obie notacje są zresztą równoważne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |