mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 35-53
s. 1, t. 1-16
s. 2, t. 17-34
s. 3, t. 35-53
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 47-48

 w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 47 i t. 48, tylko pr.r., ścieśnione.    Tu TGTU

Wf (→Wn1→Wn2→Wn3)

!!!   t. 47 widły na długość wiązania l.r., 48 od laski e do końca wiązania l.r. Na środku między 5-liniami (niżej niż TGTU)

Wa

!!!    jak Wf, ale w t. 48 zacząć o jedną nutę wcześniej

Wn4 (→Wn5)

!!!   w obu taktach na całą długość wiązania l.r.

W A widełki  odnoszą się wyraźnie do krótkich łączników melodycznych prowadzących do akordu neapolitańskiego. W Wf znaki zostały wydłużone, a ich odniesienie do partii pr.r. nie jest oczywiste. Zdaniem redakcji jest to skutek niezrozumienia rękopisu przez sztycharza. W Wa i późniejszych Wn znak w t. 48 wydłużono według t. 47.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1a, Wn2, Wn3, Wn4, Wn5, Wa2, Wa3, Wa4, Wn1
Uzupełnij ➔