Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 1-4

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Cztery łuki w A

!!!   miniat:   3 ostatnie 16ki w t. 1, 3 i 4, tylko dolna 5linia (ostatnie nuty bez pięciolinii i niżej, tak żeby ich laski były circa tej długości, co laski w dół poprzedniej nuty), z numerami taktów.       Tu tr=TGTU (4 łuki), ale łuk w t. 2 tylko do 11. nuty;     red=TGTU 

Dwa łuki w Wf (→Wa2)

!!!     TGTU ale tylko w t. 2-3

Dwa łuki w Wn1

!!!    jak Wf, ale w t. 3 tylko do as (uciąć!)

Trzy łuki w Wn2 (→Wn3)

!!!     Wn1 + łuk w t. 1 (jak TGTU)

Trzy łuki w Wn4 (→Wn5)

!!!    TGTU, bez łuku w t. 4

Trzy łuki w Wa3 (→Wa4)

!!!    jak Wn4-5, tylko w t. 1 łuk krótszy o 16kę (do b)

..

Każdy z czterech łuków l.r. zapisanych w A obejmuje cały takt, mimo że ze względu na niewygodny układ graficzny zapis nie zawsze jest precyzyjny. W Wf (→Wa2) odtworzono tylko dwa z nich, w t. 2-3. Podobnie w Wn1, w którym jednak łuk w t. 3 doprowadzono tylko do przedostatniej nuty, as (tę niedokładność poprawiono dopiero w Wn4 i Wn5). W późniejszych Wn i Wa dodano łuk w t. 1. W tekście głównym podajemy wszystkie łuki A, gdyż celowe usunięcie w Wf niektórych z nich jest mało prawdopodobne. Por. t. 9-10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty długie w A

!!!    miniat: t. 6 i początek t. 7, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez palcowań.       Tu TGTU

Różne akcenty w Wf i Wa3 (→Wa4)

!!!    długi i krótki

Jeden akcent w Wa2

!!!    długi w t. 6

Krótkie akcenty w Wn

!!!    2x krótki

..

Dwa widoczne w A akcenty długie zostały w Wf (→Wa; w Wa2 przeoczono akcent w t. 7) odtworzone w zróżnicowanej postaci. Wn ma w obu taktach krótkie akcenty. Nie ma powodu sądzić, by Chopin ingerował w którąkolwiek z wersji wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 7-15

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Palcowanie w A (→Wf)

!!!    pół t. 7, tylko dolna 5-linia.        Tu TGTU (12 palców w t. 7 i 5 w t. 15)

Wn

!!!      cyfry jak TGTU, ale wszystkie nad wiązaniem szesnastkowym oprócz '2' pod 8ką ges w t. 7 (przedostatnia nuta); '1' na górnej 5-linii na końcu t. 7 = TGTU

Wa

!!!    t. 7: cyfry jak TGTU, ale w 1. połowie '1' dla 3. nuty nad wiązaniem. Ponadto bezpośrednio nad wiązaniem 6 liter (w transkrypcji 'r' i 'l',   w red - 'd' i 'g'), a dopiero nad nimi 3 cyfry. W drugiej połowie 5 cyfr nad wiązaniem.         t. 15: 1. połowa 6 liter jak w t. 7 + cyfry prawie jak TGTU (jedynki pod, dwójki nad literami);   2. połowa: "12321" nad wiązaniem

..

W kontekście, jaki występuje w 1. połowie t. 7 i 15, położenie cyfr palcowania wskazuje na rękę, którą ma być wykonana dana nuta: cyfry nad nutami oznaczają pr.r., cyfry pod nutami – l.r. To charakterystyczne palcowanie zostało przez Chopina wskazane w A (→Wf) przy każdym wystąpieniu tego miejsca (t. 7, 15 i 47). Sens tego palcowania, uzupełnionego jeszcze w korekcie Wf w 2. połowie t. 7, nie został uchwycony przez sztycharza Wn, który wszystkie cyfry umieścił nad wiązaniem. Nie zrozumiał go także Fontana, który w Wa wskazał inny podział na ręce.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 47-49

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Palcowanie A (→Wf)

!!!   miniat: pół t. 47, tylko dolna 5-linia.     Tu TGTU (6 cyfr w tej 1. połowie)

Wn

!!!    cyfry jak TGTU, ale wszystkie nad wiązaniem

Wa

!!!    t. 47: nad wiązaniem 4x 'r' i 2x 'l', a w wersji red odpowiednio 'd' i 'g'; palce szesnastek jak TGTU (dwójki nad literami);    nad kwartą pr.r. '35' jedna nad drugą;          t. 48 :  litery jak 47; cyfry szesnastek te same, ale wszystkie pod nutami;  49: tylko litery jak 47      

..

W tekście głównym odtwarzamy wpisane w t. 47 palcowanie A (→Wf). Położenie cyfr pod lub nad nutami wskazuje podział na ręce, czego nie zrozumiano w Wn. Wskazówki tej nie uwzględnił (nie zrozumiał?) także Fontana w Wa, podając inny podział i powtarzając swoje oznaczenia w t. 48-49 (z wyjątkiem 1. nuty t. 49).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 50-51

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Bez palcowania w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 50 + 3 szesnastki t. 51, obie 5-linie, ścieśnione w pionie ile się da.   tu puste

Palcowanie Wf

!!!   TGTU (3 cyfry 2 w t. 50) + '1' nad ges na początku t. 51

Wn1 (→Wn2Wn3)

!!!     To co Wf, ale obie '1' w t. 50 nad nutami

Wn4 (→Wn5)

!!!    to co Wn1-3 ale bez '1' w t. 51

Wa

!!!   górna 5-linia '212' nad b-a-b, '45' nad d1-es1; dolna '3' jak TGTU, f-ges: tr= 'lr' (red='gd') i nad 'r' (red='d') '1' i nad ges w t. 51 '1' . Ponadto pod ces-B '13'

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Podane w tekście głównym palcowanie w 2. połowie t. 50 zostało dodane przez Chopina w korekcie Wf. W wydaniu tym 1. palec powtórzony jest jeszcze nad ges na początku t. 51, co wydaje się być pomyłką (cyfrę tę usunięto w Wn4 i Wn5). W Wn nie zrozumiano Chopinowskiego oznaczenia podziału na ręce za pomocą umieszczenia cyfr pod i nad nutami. W Wa Fontana zmodyfikował i uzupełnił autentyczne wskazówki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf