Zagadnienia : Poprawki A

t. 1

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

..

W A widać ślady zmiany metrum z  na 2/4. Być może oznacza to, że istniał roboczy zapis Etiudy w dwukrotnie dłuższych wartościach rytmicznych (por. t. 4-12 i 8).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany metrum , Poprawki A

t. 12

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

es3, bardziej prawdopodobne odczytanie A (→WfWn1,Wa2Wa3)

!!!   miniat=t. 4.    Tu TGTU

des3 w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

..

Główka nuty w A obejmuje obszar dwóch nut, des3 i es3, co wynika z uproszczonej, zapewne pospiesznej poprawki. Mimo to w Wf (→Wn1,Wa2Wa3) odczytano ją właściwie jako es3. Adiustator Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) zmienił ją jednak na des3, co za słuszne przyjęto także w Wa4.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Cyfra palcowania nad 1. nutą w A

!!!   miniat: pierwsza triola pr.r.    Tu TGTU  bez '1' na przedostatniej nucie

Cyfra nad przedostatnią nutą w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU bez cyfry nad 1. nutą

Obie cyfry proponowane przez redakcję

..

Brak cyfry palcowania nad 1. nutą to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf (→Wn,Wa). Nie jest też w pełni jasny status ostatniej cyfry występującej w wydaniach w tym takcie. W A są w tym miejscu ślady jakiejś poprawki, które można było wziąć za cyfrę '1' (być może Chopin zaczął pisać kolejną nutę as3, lecz wyskrobał ją, widząc pomyłkę). Za bardziej prawdopodobne uważamy jednak, że tę sensowną i ułatwiającą płynne odczytanie cyfrę Chopin dodał w korekcie Wf. W tekście głównym uwzględniamy obie omówione jedynki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty Wf

t. 17-22

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Bez znaków w A

!!!    miniat:  2. połowa t. 17, obie 5linie, bez łuków.     Tu pusta klisza

 w Wf

!!!    w t. 17-18 długość 3 pełnych 16ek (od laski 1. nuty trioli do laski 1. nuty następnej trioli; 21 od laski 1. nuty do laski 3. nuty. W t. 17 i 21 trochę bliżej pr.r. niż l.r., w t. 18 na wysokości 17 

Wn i Wa

!!!    t. 17-18:   na długość wiązania trioli (jak Wf w t. 21); t. 21: akcent długi. Wszystkie znaki pod pr.r.

Długie akcenty proponowane przez redakcję

!!!    TGTU (4 znaki)

..

Zdaniem redakcji trzy znaki  w t. 17-18 i 21, wpisane przez Chopina w trakcie korekty Wf, są akcentami długimi i odnoszą się do mających charakter appoggiatur nut b1 l.r. Tego typu motywy spotykamy kilkakrotnie w twórczości Chopina, np. w Nokturnie g op. 37 nr 1, t. 1-2 i analog., Polonezie Es op. 22, t. 111-112 i analog. W wydaniach znaki są dłuższe i podpisane raczej pod pr.r. O tym, że sztycharz Wf nie zawsze dokładnie odtwarzał Chopinowskie wpisy, świadczą zdeformowane akcenty w Etiudzie a nr 2, t. 8 i 12. W tekście głównym proponujemy też uzupełnienie znaku w t. 22.

Nuty b1 w t. 17-18 i 21-22 były w A wpisywane zamiast pierwotnych as1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Poprawki A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 52

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

es3 w A (→WfWn1,Wa)

!!!   miniat=t. 4.     Tu TGTU

des3 w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

..

Chopin wyskrobał w A 9. szesnastkę i wpisał inną, najprawdopodobniej es3, które podaje tu Wf (→Wn1,Wa). W późniejszych Wn nutę tę zmieniono dowolnie na des3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Zmiany linii głównej