Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude 5" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-10

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Palcowanie A

!!!    miniat: 5 triol pr.r. bez dynamiki, trójek triolowych i innych napisów.     Tu TGTU (t. 1-2 i 5)

Wf (→Wn)

!!!   TGTU oprócz '4' w t. 2

Wa

!!!    TGTU + '13' w t. 1 + '14241513' w t. 2 + to samo (24 cyfry w t. 9-10)

..

Dla t. 1-2 i analog. podajemy w tekście głównym palcowanie wpisane przez Chopina w A (t. 1-2 i 5), gdyż brak w Wf (→Wn) drugiej cyfry w t. 2 jest z pewnością przeoczeniem sztycharza. W Wa Fontana uzupełnił Chopinowskie wskazania, dodając cyfry przy każdej nucie t. 1-2 i 9-10. Zdaniem redakcji, użycie przez Chopina 5. palca na 8. szesnastce t. 1 sugeruje dla następnej palec 2., a nie 1., jak podał Fontana.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 3-11

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Palcowanie w A

!!!   miniat: t. 3, tylko górna 5linia, bez napisów.    Tu 4 cyfry podane w TGTU t. 3 bez nawiasów 

Wf (→Wn)

!!!!    to, co A (wariant 11), bez ostatniej '1'

Wa

!!!   w t. 3 to, co w A + '515251' (bez ostatniej nuty) oraz w t. 11 '1 25' (to co Wf w t. 3)

WfD

!!!   tr=TGTU (t. 3-4), bez kreseczki;    red=TGTU

..

W t. 3, w tekście głównym podajemy bez nawiasów palcowanie pochodzące z A. Odtworzono je także w Wf (→Wn), pomijając jednak, zapewne przypadkowo, ostatnią cyfrę. Tę okrojoną wersję palcowania ma również Wa, w którym powtórzono je dodatkowo w analogicznym t. 11. W wydaniu tym dodano ponadto cyfry w dalszej części t. 3. W tekście głównym oprócz cyfr zaczerpniętych z A, uwzględniamy odmienne palcowanie dopisane przez Chopina w t. 3-4 w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Różnice palcowania

t. 16

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Cyfra palcowania nad 1. nutą w A

!!!   miniat: pierwsza triola pr.r.    Tu TGTU  bez '1' na przedostatniej nucie

Cyfra nad przedostatnią nutą w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU bez cyfry nad 1. nutą

Obie cyfry proponowane przez redakcję

..

Brak cyfry palcowania nad 1. nutą to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf (→Wn,Wa). Nie jest też w pełni jasny status ostatniej cyfry występującej w wydaniach w tym takcie. W A są w tym miejscu ślady jakiejś poprawki, które można było wziąć za cyfrę '1' (być może Chopin zaczął pisać kolejną nutę as3, lecz wyskrobał ją, widząc pomyłkę). Za bardziej prawdopodobne uważamy jednak, że tę sensowną i ułatwiającą płynne odczytanie cyfrę Chopin dodał w korekcie Wf. W tekście głównym uwzględniamy obie omówione jedynki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty Wf

t. 24-26

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Łuki A

!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!  łuki do 1. nuty w t. 25 i 26.   miniat: 5 ostatnich nut t. 24 i 1. triola 25, tylko górna 5linia, bez napisów. 

Wf (→Wn,Wa)

!!!!    t. 24 pusto; t. 25 łuk na 5 ostatnich nut = stare TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!    stare TGTU

..

Łuk A w 2. połowie t. 24 sięga niewątpliwie do 1. nuty t. 25. Także odpowiedni łuk w t. 25 (ostatnim w linii tekstu) sugeruje kontynuację w następnym takcie, w którym jednak nie ma jego dokończenia. W wydaniach pierwszy z tych łuków pominięto, co jest oczywistym błędem, a drugim objęto jedynie pięć ostatnich szesnastek t. 25, co przypuszczalnie jest odczytaniem idącym po linii najmniejszego wysiłku. Ze względu na zmiany łuków i artykulacji na początku tych taktów, redakcja proponuje tu do wyboru dwa ujednolicone łukowania: dłuższe łuki w tekście głównym (jest to zarazem najprawdopodobniejsze odczytanie A), krótsze jako dodatkową możliwość.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A