Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

w A (interpretacja kontekstowa)

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W A tej Etiudy Chopin wpisał zamiast tytułu jedynie kolejny numer w ramach opusu, co oczywiście nie oznacza chęci zrezygnowania z nazwy Etude, użytej w autografach innych etiud (nr 5-8 i 12). W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Akord bez es w A

Akord z esWf (→Wn,Wa)

..

Pochodzenie dodatkowej nuty es, którą w 1. akordzie taktu ma Wf (→Wn,Wa), nie jest jasne. Chopin mógł ją dodać korygując Wf, ale bardziej prawdopodobne wydaje się, że została ona wydrukowana omyłkowo zamiast (błąd tercjowy) lub (na tę możliwość wskazuje długość wężyka arpeggio). Prawidłową nutę następnie dodano, ale nie usunięto pomyłkowej, co jest charakterystycznym błędem sztycharzy (przy ówczesnej technice druku usunięcie znaku było operacją bardziej skomplikowaną i pracochłonną niż dodanie). Podobne błędy popełniono niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292, Balladzie g op. 23, t. 171 i Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93. Por. uwagę do Etiudy Ges nr 5, t. 59.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 15

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

as w akordzie w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5linia.      tu TGTu=as

Bez asWf (→Wn,Wa)

..

Brak w wydaniach nuty as w 1. akordzie to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf. Por. t. 7 i 39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 18

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

Tekst nie budzi tu wątpliwości, jednak notacja przygodnych znaków chromatycznych różni się w poszczególnych źródłach i nie wszędzie jest dokładna. Przed 1. akordem l.r.  umieszczono w Wf począt­kowo na wysokości c1 i egzemplarz na tym etapie stanowił prawdopodobnie podkład dla Wn, w którym znak przeniesiono na właściwe miejsce (przed ges). W samym Wf (→Wa przed c1 zmieniono ostatecz­nie na , ale potrzebny  przed ges uzupełniono tylko w Wa. W Wn2 (→Wn3Wn4) dodano  przed c1, a także przed c2; ten ostatni dodatek wprowadzono też w Wa4. W A brak bemola przed ges2 w 5. akordzie, co uzupełniono już w Wf (→Wn,Wa). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 25

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Klinik w A

!!!   miniat:  ten akord pr.r., bez fzp.     Tu TGTU ale klinik wyżej trochę (w związku z łukiem)

Bez znaku w Wf

Kropka w Wn i Wa

..

Widoczny w A klinik nad 1. akordem pr.r. został pominięty w Wf. W pozostałych wydaniach dodano tu kropkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Kliniki