Zagadnienia : Znaki położone centralnie
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oznaczenie wydaje się w Wf (→Wn1→Wn2→Wn3→Wn4, →Wa) dotyczyć dopiero szesnastek pr.r. Zdaniem redakcji, ponieważ trudno przypuścić, by długo wybrzmiewające oktawy l.r. miały być grane inną dynamiką, należy to uznać za niedokładność pisowni. Odpowiednią zmianę wprowadzono w Wn5. Patrz też t. 45. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki położone centralnie |
||||||||
t. 35
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oznaczenie wydaje się w Wf (→Wn,Wa) obowiązywać dopiero od szesnastek pr.r. Zdaniem redakcji, jest jednak mało prawdopodobne, by określenie to miało nie dotyczyć także długo wybrzmiewającej oktawy l.r. Dlatego uznajemy to za niedokładność pisowni i w tekście głównym proponujemy odpowiednią niewielką korektę położenia tego znaku. Patrz też t. 45. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki położone centralnie |
||||||||
t. 45
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oznaczenie przypada w źródłach na 2. miarę taktu. Wydaje się mało prawdopodobne, by Chopin chciał wskazać to właśnie miejsce jako moment osiągnięcia dynamiki forte, toteż w tekście głównym proponujemy umieścić znak na początku taktu. Prawdopodobnie Chopin użył tu dawniejszej konwencji notacyjnej, w myśl której znaki umieszczano nie na początku obszaru ich obowiązywania, a mniej więcej na środku. Tego typu zapisy spotykamy niekiedy w jego utworach. Por. np. notację autografu w Etiudzie Ges, op. 10 nr 5, t. 83. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki położone centralnie |