mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu

t. 1-8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa)

!!!!    miniat: pół t. 1, tylko górna 5-linia, bez metrum, palcowań i innych określeń.     Tu szesnastki w dolnym głosie = TGTU (t. 1-2 i 5-8)

Ćwierćnuty w Ao

!!!    być może pusta klisza...
..

Ćwierćnuty w t. 1-2 i 5-8 stanowią w Ao istotną zmianę koncepcji zarówno w zakresie problematyki technicznej Etiudy, jak i jej obrazu dźwiękowego (por. charakterystykę Ao). Ponieważ wersja ta nie występuje w żadnym ze źródeł związanych z publikacją utworu – ani KLI, ani Wf (→Wn,Wa) – wydaje się, że przedłużona artykulacja akompaniujących dwudźwięków pojawiła się tylko jako faza przejściowa w procesie kształtowania się tekstu Etiudy, albo – co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne – jako jednorazowy, okolicznościowy pomysł. Patrz też uwaga do t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat: po 2 akordy w t. 2 i t. 6, z numerami taktów, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza (bez kaso, 2x kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU, ale bez kasowników (miniatura);     klisza=TGTU
..

Kwinta na 3. mierze t. 2 i 6 jest w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. Nut c1 nie było początkowo także w Wf, gdyż w obu taktach Chopin dopisywał je w Wfkor.
Chopin wahał się, w którym miejscu postawić ostrzegawcze kasowniki przed c1, czego ślady widać już w Wfkor, gdzie przed akordem na 2. mierze t. 2  został wpisany, a następnie skreślony. Ostatecznie Wf (→Wa2→Wa3) ma znak przed akordem na 3. mierze tego taktu, co przyjmujemy do tekstu głównego we wszystkich analogicznych taktach. Wn1 (→Wn1a) ma w obu taktach  przed 1. akordem, a w późniejszych wydaniach dokonywano jeszcze dowolnych uzupełnień w tym zakresie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: pół t.3, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę
..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuty w KLI i Ao

!!!     miniat: tylko dolna 5-linia, 3 miary tego taktu, bez łuków i akcentów.    Tu pusta klisza (same ćwierćnuty)

Różne wartości w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

Poprawki rytmu wpisane w Wfkor potwierdzają, że ćwierćnuty w KLI i Ao to wersja pierwotna, zmieniona przez Chopina we wszystkich trzech analogicznych miejscach (jeszcze w t. 12 i 39).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

fis w KLI

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia.    Tu fis-h

f w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU=pusta klisza
..

Chopin zdecydował się na obniżenie kwinty jeszcze na etapie przygotowywania podkładu dla Wf. Także Ao ma już ostateczną wersję z f. Podobnie w analogicznych t. 12 i 39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu