Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 1-8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa)

!!!!    miniat: pół t. 1, tylko górna 5-linia, bez metrum, palcowań i innych określeń.     Tu szesnastki w dolnym głosie = TGTU (t. 1-2 i 5-8)

Ćwierćnuty w Ao

!!!    być może pusta klisza...

..

Ćwierćnuty w t. 1-2 i 5-8 stanowią w Ao istotną zmianę koncepcji zarówno w zakresie problematyki technicznej Etiudy, jak i jej obrazu dźwiękowego (por. charakterystykę Ao). Ponieważ wersja ta nie występuje w żadnym ze źródeł związanych z publikacją utworu – ani KLI, ani Wf (→Wn,Wa) – wydaje się, że przedłużona artykulacja akompaniujących dwudźwięków pojawiła się tylko jako faza przejściowa w procesie kształtowania się tekstu Etiudy, albo – co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne – jako jednorazowy, okolicznościowy pomysł. Patrz też uwaga do t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W Wfkor Chopin dopisał kropki staccato także pod szesnastkami dolnego głosu pr.r. (w t. 4 tylko pod pierwszą). W późniejszej korekcie ponownie zmienił zdanie, tak iż w Wf (→WnWa) kropek tych ostatecznie nie ma. Znaków staccato nie ma też w Ao, w którym byłyby one jednak sprzeczne z dłuższymi wartościami rytmicznymi omawianych dwudźwięków. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Oktawy w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: ten takt ścieśniony, tylko dolna 5-linia.    Tu oktawy w t. 2 i 6. Na kliszy oktawa w t. 2 z kropką staccato

Tylko w Ao

!!!    pojedyncze nuty x2, w t. 2 z kropką

..

Brak w Ao dolnej oktawy na początku t. 2 i 6 sugeruje wahanie Chopina, jeśli chodzi o jej obecność – oktawy znajdują się zarówno w KLI, reprezentującej najwcześniejsze stadium notacji Etiudy, jak i w Wf (→Wn,Wa), kończącym proces kształtowania się tekstu utworu. Podobnie w t. 10, 14, 37 i 41.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.3, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Tu, a także w t. 12, ale nie w t. 39, w Wfkor Chopin skreślił chorągiewki szesnastkowe dla trytonu dis1-a1 w dolnym głosie, zmieniając tym samym jego wartość rytmiczną na ćwierćnutę. Korekty nie uwzględniono jednak w Wf (→Wn,Wa), mimo że anulowanie tych zmian nie zostało oznaczone w sposób jednoznaczny:

  • w t. 4 obok wyraźnie skreślonych chorągiewek dopisany jest znak przypominający szesnastkę, który można ewentualnie interpretować jako sygnał przywrócenia chorągiewek;
  • w t. 12 skreślenie chorągiewek pozostawiono bez komentarza, ale na marginesie wykreślono uwagę – nie całkiem czytelną – dotyczącą prawdopodobnie usunięcia owych chorągiewek.

Widać, że początkowa i – jak się okazało – ostateczna koncepcja jednorodnej brzmieniowo i pianistycznie partii pr.r. była do samego końca procesu publikacji Etiudy poddawana przez Chopina wewnętrznej weryfikacji. Patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina