mUltimate Chopin

op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 53-66
s. 1, t. 1-14
s. 2, t. 15-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-66
s. 6, t. 67-79
s. 7, t. 80-95
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 60

Bez znaku w A (→Wf→Wn1)

!!!   miniat: te 4 nuty, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza 

 w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!     TGTU bez nawiasów

Propozycja redakcji

!!!     TGTU

Przed 2. szesnastką ostatniej grupy brak znaku chromatycznego w A (→Wf→Wn1), co formalnie daje cis2. Kilka przygodnych znaków chromatycznych, przeoczonych w A w t. 57-60, pozwala i tu domyślać się nieuwagi Chopina. W całym czterotakcie jako nut przejściowch (drugie szesnastki każdej grupy) używał on w partiach obu rąk wyłącznie dźwięków tonacji F-dur. Odejście od tej zasady w ostatniej figurze, opartej na akordzie bezpośrednio wprowadzającym tę tonację, byłoby zupełnie niezrozumiałe. Kasownik dodano w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4).

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa3, Wa4, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4
Uzupełnij ➔