mUltimate Chopin

op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 13

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Półnuta w A

!!!   miniat: ta kwinta, tylko dolna 5-linia.      Tu półnuta i pauza półnutowa

Cała nuta w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

W A w połowie taktu wpisany był pierwotnie półnutowy akord c-g-e1, skreślony następnie i zastąpiony pauzą. Ostatecznie, korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin nadał początkowej kwincie wartość całej nuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wf

t. 14

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.       Tu tylko '1' nad 3. nutą (bo '5' nad 1. nutą zostaje w ESTU)

Palcowanie Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU bez górnych palców na 2. i 3. szesnastce (i bez kreski)

Palcowanie wpisane w WfD

!!!     jak Wf (war. 22), ale nad 2. i 3. szesnastką '21' w nawiasie okrągłym (nad nutami, zamiast '12')

Wariantowa propozycja redakcji

!!!!     TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!     TGTU + alternatywne palce z 1. grupy także w drugiej grupie (21 w nawiasie i kreska pod)
..

Źródła świadczą o wahaniu Chopina, jeśli chodzi o palcowanie tego taktu. Ze wskazówek w A i WfD wynika dla 1. grupy szesnastek kolejność palców 5215, natomiast Wf (→Wn,Wa) podaje 5125. Ani A, ani WfD nie określają natomiast, jak palcować dwie następne grupy szesnastek – może to być zarówno 4215, jak i 4125. W tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie wariantowe, w którym zestawiamy cyfry występujące w źródłach. Dodatkowo proponujemy notację, uwzględniającą wszystkie możliwości aplikatury wynikające z różnych interpretacji tych zapisów źródłowych, które nie determinują palcowania w 2. i 3. grupie szesnastek.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wf

t. 15-16

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie w A

!!!   miniat: początek t. 15 i 2. połowa t. 16, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.       Tu '1' nad f w t. 16 (pusta klisza)

Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Palcowanie l.r. zostało dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) – tylko 1. palec nad f w t. 16 jest wpisany w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 15-27

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

 w A

!!!   miniat: t. 15 + początek t. 16, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez szesnastek pr.r.            Tu tylko Ped w t. 15 (pusta klisza)

Pedalizacja Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Jedyną wskazówką dotyczącą pedalizacji w A jest znak  na początku t. 15. Pozostałe oznaczenia zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuk A

!!!   miniat: drugie pół t. 19 + 1. połowa t. 20, obie pięciolinie, bez l.r.        !!!!!!!!!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!   ciągły łuk od kontynuacji z poprzedniej adnotacji (t. 19) do połowy t. 23.

Łuki Wf (→Wn1)

!!!      tr= dawne TGTU, ale łuk w t. 20 zakończony nad kreską taktową (nad przenośnikiem oktawowym; łuk z t. 66 powinien się nadać po małych przymiarkach), a w t. 21 pusto.         red= dawne TGTU;

Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa (bez łuku w t. 21)

!!!     To co Wf-tr, tylko łuk w t. 20 skończony na ostatniej nucie
..

Łuki w A, mimo że dopisywane fragmentami, niewątpliwie mają tworzyć jeden, ciągły łuk, biegnący od początku t. 16 do połowy t. 23. Jednak w Wf (→Wn,Wa) łuki pomiędzy t. 19 i 20 są wyraźnie rozdzielone. Nic też nie wskazuje na to, by pominięta w Wf (→Wn1) z pewnością przez nieuwagę kontynuacja łuku w t. 21 miała być połączona z łukiem rozpoczynającym się w t. 22 (w Wa i późniejszych Wn łuk w t. 20 zakończono na ostatniej nucie). Rozbieżność trudno przypisać wyłącznie nieuwadze sztycharza, z drugiej jednak strony nie ma też pewności, czego dotyczyła ewentualna Chopinowska korekta łuków, czy kompozytor rzeczywiście chciał zrezygnować z jednego łuku i podzielić go na dwutaktowe odcinki. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy na pewno autentyczne łukowanie A, z zastrzeżeniem, że najpóźniejszą decyzją Chopina mogły być podzielone łuki wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf