mUltimate Chopin

op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 8

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez łuku w A (→Wf→Wn,Wa3)

!!!   miniat: 5 szesnastek, tylko dolna 5-linia, bez l.r.     Tu pusta klisza 

Łuk w Wa4

!!!    TGTU, ale bez nawiasów

Propozycja redakcji

!!!      TGTU
..

Brak łuku nad szesnastkami pr.r. musi w tym kontekście być uznany za niedokładność Chopina, co uzasadnia adiustację wprowadzoną w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 9

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez palcowanie w A (→Wf→Wn)

!!!   miniat: ostatni grupa, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza = TGTU

Palcowanie Wa

!!!     '1' na c3
..

Sześć cyfr palcowania Chopinowskiego zostało w Wa uzupełnione jeszcze jedną jedynką na początku 4. grupy szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 12-13

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: t. 12, obie pięciolinie.       Tu TGTU bez '4' w t. 12

Wf

!!!    TGTU, ale w t. 12 bez pierwszej '1' i bez '1' w 4. grupie

Wn1 (→Wn2)

!!!      TGTU bez '1' w 4. grupie t. 12, za to z '4' na 2. nucie t. 12

Wn3 (→Wn4)

!!!    = Wn1, ale bez '4' na 2. nucie t. 12

Wa

!!!    jak Wn1 + w t. 13 na 2. i 3. nucie '32'
..

Chopinowskie palcowanie tych taktów wskazane jest już w A, choć końcówka t. 12 nie jest opisana precyzyjnie – 4. palec na 14. nucie nie wynika z poprzedniego układu ręki. W korekcie Wf (→Wn,Wa) Chopin dodał odpowiednią cyfrę, nie jest natomiast pewne, czy można mu przypisać także wcześniejsze usunięcie dwóch '1', nad 1. i 13. szesnastką. Uważając niestaranność sztycharza za bardziej prawdopodobną przyczynę ich pominięcia, w tekście głównym podajemy wszystkie cyfry występujące w A i Wf. Zarówno w Wa, jak i – co znacznie rzadsze w Etiudach – w Wn uzupełniono oznaczenia Wf na początku t. 12, wykorzystując palcowanie Chopinowskie analogicznej figury w t. 11. W Wa uzupełniono ponadto palcowanie 1. grupy szesnastek t. 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 15-23

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez palcowania w A (→Wf→Wn)

!!!   miniat: pół t. 15, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

!!!     t. 15:  '4'x2 na 1. i 5. nucie;     t. 16: '41' na 3. i 4. nucie;     t. 17: '14'  na 2. i 3. nucie;    t. 18:  '12341' od 2. nuty;    t. 19:   '4' na 1. i 13. nucie + '1' na ostatniej;    t. 20: '2341' 1. grupa;    t. 21: '14' na 2. i 3. nucie + '4' na ostatniej;     t. 22: '31' na 1. i 2. nucie + '41' na 5. i 6. nucie;     t. 23: '3214 3213 1' + '1' na 13. nucie
..

Wskazówki dodane przez Fontanę w Wa opisują to samo palcowanie, które Chopin wskazał w t. 1-9. Co ciekawe, Fontana nie przepisał dokładnie oznaczeń z tych taktów, lecz dokonał nowej redakcji, w której na ogół – lecz nie zawsze – występuje mniej cyfr, niż za pierwszym razem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuk A

!!!   miniat: drugie pół t. 19 + 1. połowa t. 20, obie pięciolinie, bez l.r.        !!!!!!!!!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!   ciągły łuk od kontynuacji z poprzedniej adnotacji (t. 19) do połowy t. 23.

Łuki Wf (→Wn1)

!!!      tr= dawne TGTU, ale łuk w t. 20 zakończony nad kreską taktową (nad przenośnikiem oktawowym; łuk z t. 66 powinien się nadać po małych przymiarkach), a w t. 21 pusto.         red= dawne TGTU;

Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa (bez łuku w t. 21)

!!!     To co Wf-tr, tylko łuk w t. 20 skończony na ostatniej nucie
..

Łuki w A, mimo że dopisywane fragmentami, niewątpliwie mają tworzyć jeden, ciągły łuk, biegnący od początku t. 16 do połowy t. 23. Jednak w Wf (→Wn,Wa) łuki pomiędzy t. 19 i 20 są wyraźnie rozdzielone. Nic też nie wskazuje na to, by pominięta w Wf (→Wn1) z pewnością przez nieuwagę kontynuacja łuku w t. 21 miała być połączona z łukiem rozpoczynającym się w t. 22 (w Wa i późniejszych Wn łuk w t. 20 zakończono na ostatniej nucie). Rozbieżność trudno przypisać wyłącznie nieuwadze sztycharza, z drugiej jednak strony nie ma też pewności, czego dotyczyła ewentualna Chopinowska korekta łuków, czy kompozytor rzeczywiście chciał zrezygnować z jednego łuku i podzielić go na dwutaktowe odcinki. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy na pewno autentyczne łukowanie A, z zastrzeżeniem, że najpóźniejszą decyzją Chopina mogły być podzielone łuki wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf