Zagadnienia : Niedokładności KG
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »
t. 97-98
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Łuki KG zapisane są niestarannie, tak iż dokładny moment zarówno zakończenia pierwszego z nich (na 1. lub 2. mierze taktu), jak i rozpoczęcia drugiego (na 2. lub 3. mierze) nie jest jasny. Być może ta niedokładność spowodowała, że w Wn łuk w ogóle nie jest podzielony. Nasza interpretacja KG bierze pod uwagę wyraźną skłonność kopisty do pisania łuków z rozmachem, raczej dłuższych niż krótszych. W tekście głównym nie przerywamy łuku w t. 97, zgodnie z Wa i Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 100
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Dolna nuta ostatniej oktawy l.r. zapisana jest w KG za nisko, tak iż można by ją błędnie odczytać jako Fis. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 120
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Półnuta w najwyższym głosie jest w KG zapisana niewyraźnie (prawdopodobnie poprawiana z dis1 na e1), tak iż w Wn odczytano ją błędnie jako dis1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 129-139
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Do tekstu głównego przyjmujemy wersję KG, odtworzoną także w Wn, lecz niedokładnie (łuk w t. 135), a w Wn2 ponadto zadiustowaną (kropki w l.r. w t. 129-130). Również notację Wa można uznać za mniej dokładny zapis tej wersji. Długi łuk Wf został dodany już w druku, prawdopodobnie na polecenie Chopina i zastąpił krótszy, rozpoczynający się – z pewnością błędnie – w t. 134. Wersję tę należy więc uważać za alternatywne, autentyczne ujęcie oznaczeń frazowo-artykulacyjnych tego fragmentu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 138-143
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
T. 139 nie jest w KG objęty żadnym łukiem: łuk z poprzednich taktów dochodzi tylko do końca t. 138, kończącego jedną ze stron rękopisu, a nowy łuk rozpoczyna się dopiero w t. 140. Zdaniem redakcji, ponieważ łuk w t. 138 wskazuje na kontynuację, należy przyjąć, że miał on być doprowadzony do półnuty w t. 139. W Wn odczytano te łuki inaczej, kończąc jeden w t. 138 i zaczynając drugi w t. 139. W Wa i Wf łuk nie jest w tym miejscu przerwany, co najprawdopodobniej jest drugą autentyczną wersją łukowania, alternatywną w stosunku do wersji KG. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »