Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- Następna »
t. 596
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 597-602
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Wcześniejsze rozpoczęcie znaku w Wa może być niedokładnością odczytania rękopisu. Natomiast obie wersje zakończenia widełek są zapewne autentyczne i, zdaniem redakcji, równorzędne muzycznie – obie prowadzą do najdłuższych i istotnych harmonicznie akordów frazy pr.r. Do tekstu głównego przyjmujemy dłuższe widełki KG (→Wn), gdyż współgrają one ze znakami pr.r. (ostatnie crescendo jest jeszcze w t. 602-603). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||
t. 597
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym uwzględniamy dokładną notację KG (→Wn). Wersje Wa i Wf mogą być zarówno rezultatem niedokładności przy przepisywaniu lub sztychowaniu, jak i świadectwem różnych etapów kształtowania się autentycznej notacji tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
t. 598-600
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W Wf widełki dynamiczne w tych taktach umieszczone są nad partią pr.r., co może być rozwiązaniem praktycznym, zastosowanym przez sztycharza. Znak jest rozbity na dwa ze względu na koniec linii w t. 599. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||
t. 601
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Mimo różnic w długości i umiejscowieniu, znaki we wszystkich źródłach (oprócz Wn1, w którym znak pominięto) wyraźnie dotyczą półnuty na 2. mierze tego taktu, co pozwala widzieć w nich mniej lub bardziej dokładnie odtworzony akcent długi. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- Następna »