



|
![]() |
b3 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Ww) ! miniat: wycinek, 5 ósemek, tylko górna 5-linia. Tu bez kliszy |
|
![]() |
h3 w Wa kaso zamiast bemola |
|
![]() |
b3 (z ! miniat: wycinek TGTU. TGTU = bemol b3 |
Dodany w Wa podwyższający b3 na h3 to rutynowa adiustacja, uzasadniona dziesiątkami miejsc, w których Chopin uważał znak wpisany przy pierwszym pojawieniu się danej nuty za obowiązujący także w innych oktawach (por. np. notację pasaży w t. 266-278). Tutaj jednak alterowana nuta występuje tylko w partii l.r. i jej działanie na pasaż pr.r. nie jest tak oczywiste, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę rysunek melodii tych pasaży w poprzednim takcie, gdzie 4. i 8. ósemka nie są dźwiękami akordowymi, lecz zamiennymi. Z tego względu w tekście głównym traktujemy tekst A (→Wn→Wf,Ww), tak jakby nie zawierał błędu, a w tekście głównym dodajemy wskazany w tej sytuacji ostrzegawczy
.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach
notacja: Wysokość