Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 7, t. 142-161
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-49
s. 3, t. 50-75
s. 4, t. 76-103
s. 5, t. 104-124
s. 6, t. 125-141
s. 7, t. 142-161
s. 8, t. 162-182
s. 9, t. 183-207
s. 10, t. 208-228
s. 11, t. 229-248
s. 12, t. 249-269
s. 13, t. 270-292
s. 14, t. 293-312
s. 15, t. 313-332
s. 16, t. 333-352
s. 17, t. 353-373
s. 18, t. 374-399
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 160

Ćwierćnuta e1 w A i Ww

! miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.               Tu bez kliszy 

Punktowana ćwierćnuta e1 w Wn (→Wf,Wa)

kropka przy e1

Dodanie kropki przedłużającej e1 to błędna adiustacja, oparta na założeniu, że dolny głos, reprezentowany przez ćwierćnutę e1 i ósemkę c1, powinien być dopełniony rytmicznie do wartości półnuty. Zdaniem redakcji, uzupełnienie takie stanowi ósemka f1, na której zbiegają się oba dolne głosy. Przybliżony zapis głosów wykonywanych jedną ręką jest charakterystyczny dla notacji Chopinowskiej. W tym wypadku nieporozumienie wywołała, jak się wydaje, właśnie nadmierna precyzja zapisu na ostatniej ósemce – gdyby Chopin zapisał 2. połowę taktu tak: , do błędu by zapewne nie doszło.
Pominięcie tej kropki w Ww, o ile nie jest przeoczeniem, świadczy o lepszym wyczuciu ruchu głosów sztycharza/adiustatora tego wydania.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Adiustacje Ww

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wa2, Wa1, Ww1, Wn1, Wf1