op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV
Nie jest jasne, jak należy rozumieć kombinację
łuków łączących nuty d1 w t. 4-5 i c1 w t. 5-6 ze znakami arpeggio przed akordami na początku t. 5 i 6, gdyż oznaczenia te wydają się być sprzeczne. Rysują się dwie możliwości:
- uznać łuki za nieprzetrzymujące i arpeggiować całe akordy z powtórnym uderzeniem wymienionych nut;
- ograniczyć zasięg arpeggiów do dwóch dolnych nut omawianych akordów z przetrzymaniem ich najwyższej nuty.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Ligatura czy łuk
