Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 18-31
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-31
s. 3, t. 32-42
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 27

Akcent długi w A i Wf

! miniat: wycinek.                EZTU

 w Wn

EZnieU

Bez znaku w Wa

Dłuższe  w Ww

EZnieU1

Znak w A jest dość typowym akcentem długim, jednak w Wn umieszczono go wyraźnie po nucie i wydłużono, co nadało mu charakter widełek . Co ciekawe, w żadnym z pozostałych wydań nie odtworzono go dokładnie:

  • w Wf przesunięto nad półnutę i skrócono, co dało efekt zadziwiająco podobny do notacji A,
  • w Wa pominięto,
  • w Ww rozciągnięto.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Zakresy widełek dynamicznych, Błędy Wa, Adiustacje Wf, Niedokładności Ww

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Ww1, Wf1, Wa1, Wa2