Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-17
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-31
s. 3, t. 32-42
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 1

Akcent długi w A

! miniat: wycinek ten takt, tylko dolna 5-linia.                TGTU = akcent długi 

 w Wn (→Ww) i Wa2

EZnieU

Dłuższe  w Wf

EZnieU1

Bez znaku w Wa1

Znak wpisany w A pod pięciolinią dotyczy niemal na pewno półnuty As i jako taki jest akcentem długim, co podajemy w tekście głównym. W wydaniach odtworzono go jako widełki , przymierzając ich zakres do akordów pr.r. – w Wn od 2. do 4. akordu. Zapis ten odtworzono w pozostałych wydaniach (oprócz Wa1, w którym znak przeoczono), najmniej dokładnie w Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Błędy Wa, Adiustacje Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Ww1, Wf1, Wa1, Wa2