Zagadnienia : Błędy powtórzone Wf

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

w A

w Wn (→WfWa)

..

Zmiana metrum z  na  to jedna z charaktery­stycznych niedokładności pierwszych wydań dzieł Chopina – patrz np. Sonata b op. 35, cz. I, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , 4/4 czy 2/2 , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 1-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,WfWa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu).
Podobnie, bez potrzebnych znaków chromatycznych notowane są również te ósemki l.r., które wypadają oktawę niżej niż opatrzona znakiem chromatycznym pierwsza szesnastka danej figury – patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w partii pr.r. Chopin pomija w A znaki chromatyczne przy ósemkach kończących czteronutowe figury l.r., jeśli wypadają one oktawę niżej niż jedna z poprzednich szesnastek. W omawianych taktach notację tę powtórzono bez zmian w KF i Wf1. Oba potrzebne kasowniki – przed w t. 3 i w t. 4 – dodano w Wa i Wn2, natomiast w pozostałych wydaniach uzupełniono tylko po jednym znaku, w Wn1 w t. 3, a w Wf2 w t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 3

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego f1 na fis1. Wyraźne niedopatrzenie poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf

t. 3-11

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W A (→KF,Wf) nie ma kasowników podwyższających b na h w t. 3 i 11. Podobne niedokładności w zapisie nut oddalonych o oktawę często występują w Preludiach, a w tym i niektórych innych są wręcz regułą – por. np. Preludium fis nr 8, t. 1-4. Znaki dodano w Wn i Wa.
Podobnie w t. 35.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf