Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 5-10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W Wa łuk l.r. w t. 5 – pierwszym w nowej linii tekstu – rozpoczyna się od 1. ósemki, mimo że łuk w poprzednim takcie wskazuje na kontynuację. Niedokładność była zapewne skutkiem ubocznym przeniesienia łuku w t. 5-7 pod nuty (skądinąd uzasadnionego, gdyż pisownia Wf jest tu nielogiczna: łuk w t. 1-4 poprowadzony jest pod nutami, a jego kontynuacja w t. 5-7 – nad).
Niekonsekwentne łuki na przejściach do nowej linii występują także w KF i Wn – łuki w taktach rozpoczynających nową linię (t. 6 i 10 w KF oraz 5 i 9 w Wn) biegną od 1. ósemki taktu wbrew notacji na końcach poprzednich linii. (Niedokładności KF nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach ze względu na odmienny podział na systemy.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 5

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

 w KF

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

  w Wa

EZnieU2

Bez znaku w KGS

..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 5

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

  w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieTU

  w Wa

EZnieU

..

Para widełek dynamicznych w A wpisana jest tak, by było jasne, że dotyczy górnego głosu; nieznaczne skrócenie znaku  wynika z braku miejsca. W tekście głównym znaki przenosimy dla jasności nad pięciolinię. W Wn (→Wf,WfSB) wydłużono, co można by uznać za dopuszczalne, jednak w wyniku tego znak wydaje się dotyczyć także dolnego głosu pr.r., czego właśnie Chopin starał się w A uniknąć. W wersji Wa zniekształcenie oryginalnego zapisu posunięto – nie widząc A – jeszcze dalej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 5-6

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 5 i 2 uderzenia t. 6.                          EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieTU

 w Wa

EZnieU

 w WfSB

EZnieU1

..

Krótkie  w A wpisane jest w t. 6, ponieważ jednak dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty tego taktu, jest jasne, że dotyczy postępu f1-ges1 na przejściu taktów, co podajemy w tekście głównym. Wersje wydań bazują na interpretacji tego znaku przez Wn1, w której prawy koniec doprowadzony jest do 2. miary taktu, co nie wynika z notacji A. Mimo niewielkich różnic zakresu między znakami w wydaniach traktujemy je jako różne, gdyż każdy może sugerować nieco inny początek lub koniec crescenda, a znak w WfSB w ogóle wygląda raczej jak odwrócony akcent.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 6-7

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A

Łuki w KG (→Wn)

Jeden łuk w Wf i Wa

..

W KG (→Wn) oddech w łuku został w wyniku niedokładności zapisu KG przesunięty na przełom taktów 6 i 7. Ciągły łuk w Wf i Wa również najłatwiej przypisać niedokładnemu odczytaniu A, choć zbieżność obu wydań jest w tej sytuacji zastanawiająca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności KG