Zagadnienia : Błędy KG
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 48
- Następna »
t. 56
|
Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll
..
Zapis tego taktu jest błędny lub niedokładny w większości źródeł. Najprawdopodobniej Chopin pisząc w [A] ten fragment po raz trzeci (po analogicznych t. 6 i 25) miał już tak silne skojarzenie nut z właściwym brzmieniem, że nie zauważył braku przed 4. ósemką. Odwołanie tej alteracji było – jak zwykle – oczywiste, nie zostało więc oznaczone nawet wtedy, gdy kompozytor poprawiał zapis tego taktu w WfS ( brak też w AW). Ostrzegawczy dodany przed 4. ósemką w Wn1 jest niewątpliwie adiustacją wydawcy (zapewne błędną). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG |
||||||
t. 56
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Zdaniem redakcji, dwa dodatkowe oznaczenia w KG (→Wn) to pomyłka kopisty. Są one sprzeczne ze strukturą rytmiczną motywów, które w całej końcowej części Etiudy rozpoczynają się od drugiej miary taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KG |
||||||
t. 56
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Brak w KG (→Wn1) łuku łączącego dis i es jest najprawdopodobniej pomyłką kopisty – w analogicznym t. 76 odpowiedni łuk jest w KG wpisany. Zarówno dodanie łuku w Wn2, jak i jego ponowne usunięcie w Wn3 to dowolne zmiany, ujednolicające oba te miejsca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||
t. 57
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
Wersja KG (→Wn1) jest z pewnością błędna – w tym takcie Chopin objął przenośnikiem tylko cztery szesnastki, inaczej niż w poprzednich podobnych taktach, co zapewne zmyliło kopistę. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||
t. 57
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Akord z ces2, mimo iż z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy, jest jednak najprawdopodobniej następstwem pomyłki Chopina. Czterodźwięk zmniejszony dis-fis-a-c (a-c-es-ges) wprowadza bowiem tonację b-moll, co Chopin wskazał zmianą enharmoniczną w poprzednim takcie. W tym kontekście przeoczenie jest bardzo prawdopodobne – por. uwagę w t. 56. Kasownik dodany – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf3 (→Wf4) jest więc zapewne poprawką błędu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 48
- Następna »