mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 63

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Rytm górnego głosu w WF

!!!   miniat: 4. ósemka taktu, tylko górna 5-linia i tylko górny głos, bez wideł i łuku.   

Rytm KJ (interpretacja) i Wp

!!!   TGTU
..

Na 4. ósemce taktu w KJ wpisana jest figura wypełniająca swymi wartościami rytmicznymi ćwierćnutę: . Zdaniem redakcji, błąd polega tu na zapisaniu dwukrotnie większych wartości rytmicznych i mógł występować już w [AI]. Tego rodzaju błędy zdarzały się Chopinowi niejednokrotnie, np. w Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 56. Hipoteza ta pozwala wytłumaczyć również powstanie wersji WF: napotkawszy błąd w [AI], Fontana poprawił go metodą najmniejszych zmian, przedłużając dolną belkę wiązania. W tekście głównym podajemy zapewne jedyny autentyczny rytm, odtworzony bezbłędnie w Wp.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy KJ

t. 63-64

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

Możliwa interpretacja AI

AI (prawdopodobna interpretacja) i A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    TGTU
..

W obu taktach w AI grupy szesnastek zapisane są jako ósemki. Jest to oczywista niedokładność, wynikająca ze szkicowego charakteru zapisu. Ósemkę as1-as2 w 2. połowie t. 63 można uważać za całkiem skreśloną, co prowadzi do wersji identycznej z wersją pozostałych źródeł. Można też jednak widzieć w niej przekreśloną przednutkę, w której usunięto dolną nutę as1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

7 nut w ApI, możliwa interpretacja 

6 nut w ApI, interpretacja kontekstowa

6 nut w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Zapis ostatniej grupy trzydziestodwójek w ApI jest niedokładny lub błędny – albo Chopin chciał mieć 7 nut, a w oznaczeniu grupy nieregularnej wpisał pomyłkowo cyfrę 6, albo niepotrzebnie powtórzył nutę C. Podajemy obie możliwości, jednak drugą z nich uważamy za znacznie bardziej prawdopodobną i za wersję ApI uznajemy tekst skorygowany w myśl tej drugiej interpretacji. Mechanizm pomyłki mógł być następujący:

  • Chopin początkowo wpisał tylko 5 trzydziestodwójek, F-Ges-Es-C-A1, po których miało nastąpić końcowe F1. Świadczy o tym wiązanie tej grupy, które początkowo obejmowało najprawdopodobniej tylko 5 nut i było następnie przedłużane. Ostatnia nuta tej pierwotnej kwintoli zapisana jest na wysokości A1, ale brakuje jej najwyższej linii dodanej, co czyni z niej C.
  • Zdecydowawszy się na dołączenie do pasażu nuty Ges1, Chopin odczytał ostatnią napisaną nutę jako C i dopisał dwie trzydziestodwójki, A1 i Ges1. Nie zwrócił przy tym uwagi na błąd w pierwotnym zapisie nuty A1, ani nie sprawdził całkowitej liczby nut w grupie, pozostawiając niespójny zapis 7 nut (z podwojeniem C) oznaczonych jako sekstola.

W przyjętej przez nas interpretacji zamierzony tekst ApI różni się od wersji pozostałych źródeł tylko układem wiązań i łuków wyznaczających podział na grupy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy rytmiczne

t. 64

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

..

W A brak pauzy na 3. miarę l.r., co wobec użycia tego znaku w pr.r. musi być uznane za błąd. W Wn (→Wf→Wa) zapis jest kompletny.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 64

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

..

W A1 końcowe Cis l.r. ma wartość półnuty, co jest oczywistą pomyłką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A