op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 29, Impromptu As-dur
Dodajemy bemol ostrzegawczy przy b2. Znak dopisano obcą ręką w A i wydrukowano w Wn.
Jest to pierwszy z kilkunastu znaków dopisanych w A przez sztycharza lub adiustatora Wn. Uzupełnienia mają charakter wyrywkowy – wprowadzono je jedynie na 1., 5. i 6. stronie zapisu nutowego. Część dodatków (np. bemol w omawianym takcie) to uzasadnione przebiegiem muzycznym znaki ostrzegawcze, niektóre jednak są albo niepotrzebne (np. w t. 104), albo rażąco błędne (t. 103 i 106).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach, Znaki ostrzegawcze
notacja: Wysokość