mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 5

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

  według A

koor ApI

  w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieTU

  w Wa

EZnieU
..

Para widełek dynamicznych w A wpisana jest tak, by było jasne, że dotyczy górnego głosu; nieznaczne skrócenie znaku  wynika z braku miejsca. W tekście głównym znaki przenosimy dla jasności nad pięciolinię. W Wn (→Wf,WfSB) wydłużono, co można by uznać za dopuszczalne, jednak w wyniku tego znak wydaje się dotyczyć także dolnego głosu pr.r., czego właśnie Chopin starał się w A uniknąć. W wersji Wa zniekształcenie oryginalnego zapisu posunięto – nie widząc A – jeszcze dalej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 5-6

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 5 i 2 uderzenia t. 6.                          EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieTU

 w Wa

EZnieU

 w WfSB

EZnieU1
..

Krótkie  w A wpisane jest w t. 6, ponieważ jednak dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty tego taktu, jest jasne, że dotyczy postępu f1-ges1 na przejściu taktów, co podajemy w tekście głównym. Wersje wydań bazują na interpretacji tego znaku przez Wn1, w której prawy koniec doprowadzony jest do 2. miary taktu, co nie wynika z notacji A. Mimo niewielkich różnic zakresu między znakami w wydaniach traktujemy je jako różne, gdyż każdy może sugerować nieco inny początek lub koniec crescenda, a znak w WfSB w ogóle wygląda raczej jak odwrócony akcent.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 11

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od trzydziestodwójki w A (→Wn→Wf1→Wf2)

! miniat: wycinek nieduży, tylko górna 5-linia.             EZTU

Łuk od szesnastki w Wa i WfSB

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wn→Wf1→Wf2), w której łuk rozpoczyna się od przetrzymanej trzydziestodwójki d4. Chopin przez całe życie niejednokrotnie stosował tego typu zapis łuków. Równoważna pisownia Wa i WfSB odzwierciedla przypuszczalnie indywidualne preferencje sztycharzy tych wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 28-29

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek od c4 do g3, tylko górna 5-linia.                EZTU = sf + 

 w Wn (→WfSB)

EZTU sf + EZnieU widły

Akcent długi w Wf

EZnieU2 = sf + akcent długi 

Akcent w Wa

EZTU sf + EZnieU1 akcent
..

W wyniku pozornie nieznacznych przesunięć widełek  najpierw w Wn, a następnie w Wf i Wa, w tych ostatnich wydaniach znak przybrał formę akcentu na c4, osobnego lub skojarzonego ze . Odbiega to dość znacznie od zapisu A, w którym znak dotyczy raczej motywu b3-g3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcenty długie w A (→Wn→Wf)

Krótkie akcenty w Wa i WfSB
..

Akcent w t. 45 jest w A typowym akcentem długim. Jest to mniej oczywiste w t. 46, wydaje się jednak prawdopodobne, że skrócenie i przesunięcie początku znaku w tym takcie wynika z umieszczenia bezpośrednio przed nim oznaczenia . Oba znaki odtworzono niemal bez zmian w Wn (→Wf), natomiast w Wa i WfSB znaki są wyraźnie krótsze.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności WfSB