mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Krótsze łuki w Af

! miniat: wycinek;                     EZnieU = 2 łuki (na 2 linijkach)

Różne łuki w A

EZTU

Dłuższe łuki w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU1
..

W tekście głównym odtwarzamy jasno i wyraźnie wpisane łuki A, mimo iż nie jest pewne, czy różnicując zakres tych łuków Chopin rzeczywiście chciał zasugerować jakiś niuans artykulacji. Obie pozostałe, jednolite wersje łukowania można więc traktować jako równorzędne warianty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 284-285

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od b2 do f3 w A, możliwa interpretacja

Łuk od a2 do f3 w  Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek;                 EZnieU

Łuk od b2 do g3 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: Corel TGTU od b2 do g3;                 EZTU
..

Tak jak w poprzednim takcie, umieszczenie w Wn (→Wf,Wa) początku łuku na początku t. 285 to przypuszczalnie rutynowa adiustacja sztycharza Wn1. Jeśli chodzi o koniec łuku, to jest on w A wyraźnie niedokładny – doprowadzenie go tylko do e3 nie tłumaczy się muzycznie. Nie jest jednak oczywiste, czy w zamyśle Chopina łuk miał sięgać tylko do f3, jak jest w Wn (→Wf,Wa), czy do ósemki g3, na wzór pozostałych łuków w t. 283-286, które kończą się zawsze na dłuższych wartościach rytmicznych (ósemkach lub ćwierćnutach). W tekście głównym skłaniamy się do tej drugiej interpretacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 335-336

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Łuki ApI są wpisane od niechcenia, raczej jako zamarkowanie intencji niż faktyczne znaki. Intencją tą były zapewne łuki obejmujące cały pasaż, aż do 1. ósemki t. 336.
W A oba łuki – zarówno pr.r., jak i l.r. – wskazują na kontynuację w t. 335 (na końcu linii), czego jednak nie potwierdza t. 336, w którym nie ma ich dokończenia. W tym wypadku nie ulega wątpliwości, że łuki mają dochodzić do końca pasażu i tak też to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa). W WfSB łuk l.r. sięga omyłkowo tylko do końca t. 335.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku , Niedokładności WfSB

t. 354

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk przetrzymujący b1 w ApI, A (→możliwe odczytanie Wn1→Wa) i Wn3

Łuk nad 4 ósemkami w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB)

EZnieU1
..

Łuk wpisany w A pomiędzy głosami znajduje się na wysokości b1 i niemal na pewno oznacza przetrzymanie punktowanej ćwierćnuty tej wysokości, jak to Chopin wyraźniej oznaczył w ApI (zarówno w partii fortepianu, jak i II klarnetu. W Wn1 (→Wn2) końce łuku są umieszczone niżej i nie w poziomie, tak iż łuk wydaje się dotyczyć 4 ósemek dolnego głosu. Tak to też odtworzono w Wf i WfSB, natomiast w Wa i Wn3 łuk niewątpliwie oznacza przetrzymanie b1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 364-365

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do Ges1-Ges w A, interpretacja kontekstowa

EZTU 

Łuk do B1-B w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Zasięg łuku nie jest w A całkiem jednoznaczny, łuk przekracza jednak kreskę taktową i wskazuje na oktawę Ges1-Ges jako punkt docelowy. Mimo to w Wn (→Wf,Wa) obejmuje on tylko 3 ostatnie ósemki t. 364. Sztycharz mógł się tu zasugerować dwoma poprzednimi łukami, które wyraźnie obejmowały ostatnią podlegającą im ósemkę. Za proponowaną przez redakcję interpretacją przemawia poprawka łuku w podobnym motywie takt wcześniej, a także kształt pierwotnego, trójósemkowego łuku w tamtym motywie, zdecydowanie odmienny od omawianego.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A