Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 69-102
s. 1, t. 1-32
s. 2, t. 33-68
s. 3, t. 69-102
Tekst główny
Tekst główny
AI - Wcześniejszy autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
WaW - Pierwsze wydanie angielskie
WaC - Późniejsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
AI - Wcześniejszy autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
WaW - Pierwsze wydanie angielskie
WaC - Późniejsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 73-74

Dłuższy łuk w AI

AI łuk aż do ais-cisis w t. 74

min. 2. i 3. miara t. 73 i 1. miara t. 74

Krótszy łuk w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=łuk do końca t. 73

min. 2. i 3. miara t. 73 i 1. miara t. 74

Bez łuku w Wn

Wn puste

min. 2. i 3. miara t. 73 i 1. miara t. 74

Dłuższy łuk AI sugeruje, że tak jak w kilku podobnych sytuacjach łuk Wf może być niedokładny. Jednak rezygnacja w wersji opublikowanej z pauzy po 1. ósemce t. 74 może wpływać na artykulację obu omawianych taktów – wspomniana 1. ósemka nie jest już ostatnią z grupy, nie ma zatem wyraźnego powodu do ewentualnego podziału łuku po niej. Z tego względu w tekście głównym wyjątkowo zachowujemy łuk Wf (→Wn,Wa) w t. 73 i proponujemy uzupełnienie łuku w t. 74. Dalsze argumenty za takim rozwiązaniem to:

  • możliwe dodanie łuku w t. 73 w ostatniej fazie Chopinowskiej korekty Wf1, czego śladem byłby brak łuku w Wn;
  • autentyczny łuk w t. 14, w którym pojawia się figura z dwiema ósemkami na początku taktu, analogiczna do tej w t. 74.

Tak zestawione łukowanie tekstu głównego wykazuje z jednej strony zgodność z niuansem rytmicznym t. 74, z drugiej zaś pozostawia bez zmian istniejący łuk źródła podstawowego.

Ponieważ w tym przypadku nie ma wątpliwości co do dokładności zapisu Wf (→Wa), a wersja AI jest wyraźnie wcześniejsza pod względem tekstowym (np. brak ais na 4. ósemce taktu, rytm punktowany zamiast ósemek w t. 74), przyjmujemy wariant Wf (→Wa). Wersja Wn jest pomyłką lub dowolną adiustacją – więcej szczegółów w uwadze w t. 69.

Patrz t. 69-70

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: AI, WaW, WaC, Wf1, Wf2, WfS, Wn1, Wn2, Wn3