|
|
! miniat: wycinek łączony, tylko górna 5-linia, te takty. EZnieU = widły i kreska taktowa |
|
|
EZnieU1 |
|
|
|
Zmiana zakresu widełek 
to z pewnością efekt rutynowej adiustacji sztycharza Wf (→Wn,Wa), który dopasował znaki do struktur rytmicznych – całego taktu w t. 156 i połowy taktu w t. 157. W notacji A zwraca uwagę znak w t. 157. Rozpoczyna się on wyraźnie przed pierwszymi nutami (takt ten rozpoczyna nową linijkę) i dochodzi tylko do 5. ósemki taktu, co stanowi wyraźny kontrast z niemal całotaktowym w poprzednim takcie. Takie położenie znaku można, zdaniem redakcji, wytłumaczyć brakiem miejsca między pięcioliniami w 2. połowie taktu i chęcią zrekompensowania jego nadmiernego skrócenia przez wcześniejsze rozpoczęcie znaku z lewej strony, tak by jego długość była porównywalna ze znakiem . Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy wynikającą z powyższej analizy interpretację kontekstową znaków A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki