Zagadnienia : Poprawki A

t. 216

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Skreślenie widoczne w A pokazuje, że Chopin początkowo wpisał laseczkę ćwierćnutową dla ósemki as2, ostatecznie jednak zdecydował się zastąpić ją akcentem.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 224-226

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Widoczną w A poprawkę ostatniej ósemki w t. 226 – skreślona została zapewne tercja es2-g2 – można by uważać za ulepszenie wprowadzone ze względu na odmienny postęp basu. Jednak ostatnia ósemka była poprawiana także w t. 224, gdzie bas jest taki jak w dwóch poprzednich wystąpieniach analogicznych taktów (t. 216 i 218). Wydaje się więc, że pisząc t. 224 Chopin miał już ukształtowaną koncepcję obu wersji tej ósemki, które nałożyły się w jego umyśle powodując pomyłki w obu miejscach.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 235

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Skreślenie widoczne w A obok oktawy c-c1 skrywa najprawdopodobniej pierwotną wersję tej oktawy. Zdaniem redakcji, mogło to być d-d1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 245-246

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki w A

EZTU = górny łuk podzielony nad kr. taktową

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wf1 kombinowane, zakres jak war_11.                         EZnieU

3 łuki w Wn

EZnieU1 245 + EZTU 246

..

W A łuki na przejściu tych taktów były poprawiane – zdaniem redakcji, Chopin podzielił napisany początkowo ciągły łuk, na co wskazują wyraźnie grubsze (czyli ważniejsze, ostateczne) końcówki oznaczające podział łuku. Usunięty tą poprawką odcinek pierwotnego łuku nie został jednak skreślony, tak iż w Wf (→Wa) poprawkę tę zrozumiano na odwrót (a być może w czasie sztychowania Wf jeszcze jej nie było? – patrz charakterystyka Wf). W tekście głównym podajemy łuki rozdzielone przez Chopina.
Wersje Wn i Wn1a, z podziałem łuku przed ostatnią sekstolą i po niej to zapewne wynik pomyłek lub dowolnych adiustacji.
Kwestię dodatkowych łuków obejmujących sekstole omawiamy osobno – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 247

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Pomiędzy ósemkami c3h2 w A widać skreślone jeszcze dwie nuty, z których pierwsza ma pozostawioną nie całkiem skreśloną laseczkę. Było to przypuszczalnie powodem błędu w Wf, w którym widać ślady usuwania nadmiarowej nuty, najprawdopodobniej c3, położonej pomiędzy d3 a c3. Czego dotyczyły poprawki w A, nie jest oczywiste. Poniżej przedstawiamy hipotetyczną rekonstrukcję odpowiedniego fragmentu z ujawnionymi skreślonymi nutami: . Zapis ten można wyjaśnić następująco:

  • Po d3, jako pierwsze napisane były trzy "górne" ósemki c3-b2-a2, co oznacza, że Chopin chciał już od c3 zapisywać biegnik bez przenośnika oktawowego, a ponadto że pominął zwrot c3-h2-d3.
  • Następnie Chopin zmienił zamiar względem zakończenia przenośnika, skreślił c3-b2 zapisane bez jego użycia i wpisał je oktawę niżej, planując objęcie ich przenośnikiem.
  • W tym momencie postanowił dodać zwrot c3-h2-d3 lub, co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne, zauważył jego pomyłkowe pominięcie. Skreślił więc wpisane dopiero co "dolne" b2 i następujące po nim a2, po czym zaczął pisać dalej, zaczynając od h2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf