t. 1
Wprowadzona w Wn2 (→Wn3) zmiana 3. ósemki taktu z es1 na g1, miała swe źródło zapewne w analogicznym t. 9, w którym g1 występuje we wszystkich źródłach. Nie ulega też wątpliwości, że g1 jest tu naturalniejsze pianistycznie i logiczniejsze z punktu widzenia budowy figuracji. Czy więc Chopin rzeczywiście popełnił błąd tercjowy zaraz na początku utworu? Istotnym argumentem przeciw jest podobne zróżnicowanie między t. 1 i 9 w Etiudzie Es op. 10 nr 11 (w Etiudzie zapis wyklucza pomyłkę, gdyż musiałaby ona objąć 5 akordów). W obu przypadkach przypuszczalnym powodem zróżnicowania było połączenie z poprzedzającą figuracją (w t. 8-9) lub jego brak (w t. 1). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym pozostawiamy wersję A.
Podobnie w t. 33.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błąd tercjowy, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość