Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 163-192
s. 1, t. 1-26
s. 2, t. 27-58
s. 3, t. 59-98
s. 4, t. 99-132
s. 5, t. 133-162
s. 6, t. 163-192
Tekst główny
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 177

Akcent w AI i Af (odczyt dosłowny)

!!!   miniat: ten akord, obie pięciolinie, Corel.                          EZnieU2

Akcent w AI i Af (interpretacja kontekstowa→WfWa)

EZnieU

> w Wn1

EZTU

> nad  w Wn2

EZnieU1

W obu autografach akcent w tym takcie jest krótszy od poprzednich, choć – zwłaszcza w AI – nie jest całkiem pewne, czy różnicę należy uznać za znaczącą. Biorąc pod uwagę różnicę wartości rytmicznej akordu, przyjmujemy, że długość akcentu jest z nią skorelowana. Tak jak w poprzednich taktach, akcent w AI i Af umieszczony jest bliżej partii l.r., co naszym zdaniem jest niedokładnością.
W tekście głównym odtwarzamy na podstawie Wn1 charakterystyczne dla Chopina połączenie >, stanowiące adekwatne zakończenie poprzedzającego crescendo. Oddzielenie akcentu w Wn2 jest niewątpliwie adiustacją wydawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Af, AI, Wf1, WfD, Wn1, Wn2, Wa1