Zapis AI ukazuje proces kształtowania się akompaniamentu w tych taktach. Chopin w obu taktach wyszedł od typowego schematu bas-akord-akord, który w t. 64 zmodyfikował, zastępując ostatni akord nutą przejściową Fis. Równolegle dopracowywał wysokości podstaw basowych, które początkowo wpisał jako H i e, by następnie przenieść je oktawę niżej (H1 i E) i pozostawić ostatecznie H i E. Sposób zapisania tych zmian jest charakterystyczny dla szkiców – delikatne skreślenia, a nawet pozostawienie obu wersji nieskreślonych. Zdaje się to świadczyć o wprowadzeniu ich, gdy było już pewne, że trzeba będzie zapisać Mazurka na nowo, a AI można wykorzystać do notowania na gorąco nowych pomysłów. Podobny charakter mają poprawki-uzupełnienia w następnych trzech taktach – t. 65 i 67 w pr.r., t. 66 w l.r.
W t. 64 te same dwie wersje, które widzimy w AI, wpisane są także w Af, przy czym wcześniejsza z nich jest tu już definitywnie skreślona. Zdaniem redakcji, świadczy to o osłabieniu koncentracji Chopina przy pisaniu kolejnego autografu Mazurka.
Patrz t. 45-55
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Wahania Chopina, Skreślenia A, Zmiany akompaniamentu, Poprawki AI
notacja: Wysokość