t. 37-39
Łuk w AI !!! miniat: wycinek te takty, tylko górna 5-linia. EZnieU = łuk od ósemek górą |
||
2 łuki w Af EZTU = gięty pomiędzy pięcioliniami z końcówką 39 + górą w t. 38 |
||
Łuk AI obejmuje górną pięciolinię bez wyróżniania poszczególnych głosów. Łukowanie Af podkreśla polifonizującą fakturę, jednak w następnych taktach (w nowej linii tekstu) Chopin nie kontynuuje już łukowania wewnętrznych głosów. Było to przypuszczalnie jedną z przyczyn pominięcia dolnego łuku w Wf (→Wa) – sztycharz mógł nie wiedzieć, dokąd i którędy ma go poprowadzić. Być może podobnie wyglądała relacja [An] i Wn, gdyż rozpoczęcie górnego łuku dopiero w t. 38 sugeruje, że w t. 37 rozpoczynał się w [An] inny łuk (patrz też t. 129-131).
W tekście głównym podajemy łuki Af, przy czym dolny interpretujemy jako dochodzący do półnuty e1 w t. 39 na podstawie łuku Af w analogicznych t. 129-131.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Błędy Wf
notacja: Łuki